X-men w świecie pokemon! - Gra Zerna (Część I)

- Akurat nie myśle o niej tylko mówie serio, po co mam czekać na nią skoro i tak sie nie zestarzeje a inne tak.. - Po czym wstałem - Rozejrze się na zewnątrz

Rozglądałeś się tak, aż trafiłeś na takiego wkurzonego stworka:

- No co ona sobie myśli, zamknęła się w swoim wymiarze a mnie znowu wpakowała w to ciało - wręcz warczał i chodził to tu to tam.

łąpie go - Biega ci o dziewczyne z zielonymi pasemkami taaa? - Odaprłem ironicznie... - A za narzekanie na nią chcesz być ugotowany w wodzie czy w oleju? - Dodałem patrząc sie na niego

- Taa.. - mruknął stworek. - Wolność słowa - pokazał ci język.
Patrzył się na Ciebie.
- A ty to kto? - spytał.

- Wolverin - Odparłem ironicznie - A ty nie odpowiedziałeś - Rzekłem wracając do laboratorium - Mam go profesorze... Pyskaty jest - Odparłem

- Woda to niezbyt mój żywioł - stworek pokazał ci znowu język. - I mnie puszczaj - warknął.
- Ale to nie jest Krabby... Nawet nie ma takiego pokemona - powiedział profesor, patrząc się na stworka bardzo zdziwiony.
- Strzał w dziesiątkę, a teraz puszczajcie bo muszę wybudzić Acno, no nie mam pojęcia co jej jest - ciągle nawijał.

- Foch.... - Odparłem wrzucając go do jakiejś klatki u profesora - Nie wychodzi nam w związku - odparłem siadając i czyszcząc szpony - A ty coś za jeden? nie mówiła mi o małym irytującym zwierzaku

- Mokkun - przedstawił się. - Na ogół jestem jednym z jej tworów - powiedział. - Pewnie się jej nie pytałeś, zwykleodpowiada - stwierdził, kładąc się w klatce. - Nono związek, tego bym się po niej nie spodziewał. Co takie poszło źle? - spytał.

- Okres? - Odrzekłem tykając ją szponem - O po cholerę miał bym sie pytać o takie małe irytujące coś? - Dodałem siedząc... - Smakujesz jak krab czy kurczak...

- Może dlatego jestem tak irytujący bo w taki dzień powstałem - pokazał ci znowu język. - Poza tym lepiej mnie puść i mi pozwól ja wybudzić bo przez sto lat jej nie zobaczysz - dodał.
Profesor coś tylko notował i patrzył się na stworka.

- Jestem muntantem... Nie starzeje się... - Odparłem siedząc - Jedyne co to mi za jakiś czas włosy wybieleją a tak to pożyje sobie hoho i jeszcze trochę... - Odpałem

- Raczej nie jesteś tak cierpliwy - stwierdził.
Po chwili się skupił.
- Oo akurat w dobrym punkcie jestem - stwierdził.
Wkrótce skupił się a wokół niego powstała dziwna poświata

- Ehh profesorze... czemu nie jest to zwykły świat tylko świat gadających chomików? - odrzekłem ironiecznie do Oau'ka

- Nie wiem tak szczerze, ogólnie ostatnio obserwuje sięcoraz wwięcej anomalii - powiedział profesor poważnie mimo wszystko.
- Taaa Arceus zaniedbuje swoje obowiązki i tu właśnie potrzebny nam wybierający - powiedziałmMokkun.
Wkrótce cała klatka jakby się pogięła i stworek wyszedł między prętami.
- Czas ruszać - powiedział.
Skupił w pyszczku energię i wkrótce pojawiło się w pomieszczeniu jakby przejście.

- <ziem>Chaos, robal... Jezu co jeszcze? - Odparłem wstając - Cóż psorze idę w swoją stronę.. - odparłem kierując się do wyjścia

Mokkuna po chwili nie było, ale nie minęło dużo czasu a przejście znowu się otworzyło, a z niegowwypadła dziewczyna i stworek. Wpadli wprost na ciebie.
- Ajaj... - powiedziała Acno, łapiąc się za głowę bo mocno w ciebie nią uderzyła.

- Nosz kuźwa. - Odparłem łapiac stworka - NIE WPADAJ NA MNIE! - Po czym wrzuciłem go do akwarium Krabbiego - O Camilee

Ta spojrzała na ciebie nieprzytomnie.
- Co się stało? Jak ja tu jestem? - była zdezorientowana.
Po chwili jak zobaczyła Mokkuna, który próbował się wydostać z akwarium chyba skojarzyła. Znowu spojrzała na ciebie i spuściła głowę.

- No już... Poznaj Prof. Oak'a - odparłem wskazując na psora - A poza tym, jestes wredna jak próbowałem cie przywołać mówiać ze pójde rwać inne to ty nic

- Nie słyszałam bo spałam - odpowiedziała w końcu.
Profesor od razu do niej podszedł.
- Witam, jestem profesor Oak... To niezwykłe móc się spotkać z kimś takim... Odpowiesz mi na kilka pytań? - psorek strasznie nawijał.

- <ziew> Dobra, ide trenować nidorana - odparłem wychodząc i wypuszczajac malucha - Dobra, zacznij na początek od szybkiego kłucia rogiem. Bedzie to dobre na małą rozgrzewkę. Wówczas przejdź do Double Kick'a w drzewa. To zwiększy twoją zdolność ataku oraz poprawi celność kopniaków

Pokemon zabrał się do trenowania. Szło mu nawet dobrze, a profesor Oak zasypywał Camillę coraz to przeróżniejszymi pytaniami i wszystko notował. Dziewczyna chyba w koncu się od niego wyrwała, bo po około pół godzinie czasu przyszła do Ciebie i siadła obok.
- Jak tam? - zagadała.

- Nic, zajęty jestem jego treningiem. Dobra, odpoczynek - Odparłem dając mu chwile wytchnienia - A co chcesz wiedzieć? - Odparłem siadając dając małemu coś słodkiego

Nidoran plus 0,4 do lv.

Dziewczyna wzruszyła ramionami.
- Opowiedz mi coś o sobie - zaproponowała. - Ogólnie to przepraszam za te moje nastroje ale wiesz jak to z kobietami w pewne dni - powiedziała. - Będę chyba wtedy brała coś na uspokojenie - westchnęła.

- Co ma ci o sobie opowiedzieć? Przecież wiesz kim jestem... To ty sama masz więcej tajemnic... - Odparłem wstając i chowając Nidorana do balla - To ty jesteś jedną chodzącą tajemnicą... - odparlem idąc do laboratorium - I to ty powinnaś mi coś powiedzieć o sobie..