X-men w świecie pokemon! - Gra Zerna (Część I)

Zatrzymałem się... czyżby... - Blaze, i reszta powrót. - odrzekłem chowając poki. Czekałem na nią zastanawiało mnie jedno. Pamiętała to co się stało czy nie... Po jej sposobie pisania polemizował bym z tym... Chociaż... Kto wie... Normalne zycie... Może nawet zaprosze ją na randkę? Kto wie... - No gdzie ona jest - Odparłem czekając na nią... Cały czas rozmyślałem... Co się do kuźwy nędzy stało

Jakieś kilkanaście minut po tym dziewczyna przyszła.
- Ała, mimo wszystko, ze dużo rzeczy skopiowałam z tamtego to od natłoku informacji i tak do kitu się czuję... - mruknęła.
Jednak wszystko pamięta.
- Masz co było trzeba, za 500 lat wymagana powtórka - uśmiechnęła się lekko. - Tak łatwo się mnie chyba nie pozbędziesz, ale teraz faktycznie jak coś mi się stanie to się nie zregeneruję - powiedziała. - Jak co zrobiłam mały myk i ja, ty oraz nasze pokemony o tym pamiętamy, nikt więcej - wyjaśniła.

Wówczas ją złapałem i pocałowałem w usta - Kocham cie, dobrze o tym wiesz - Rzekłem po czym ją przytuliłem - Chce byś miała normalne życie, chociaż... Życie z chodzącą krajalnica do chleba może być ciekawe ale - Odparłem biorąc ją na barana - Teraz przynajmniej nie musimy sie niczym martwić... idziemy do mnie... Musze spotkać... Rodziców... tęskinłem za nimi... Oraz moją młodsza siostre...

Camilla się ucieszyła i zadowolona siedziała ci na barana niczym na wierzchowcu.
- Oki, no to chodźmy - powiedziała rozbawiona.
Pogłaskała cie po głowie.
- Sorka za tamto co wygadywałam, ale czasem zachowuje się tak jak mam wszystkiego dość - powiedziała. - I zupełnie normalne życie byłoby nuuudne. Więc te twoje scyzoryki zapewne zrobią czasem jakieś urozmaicenie - stwierdziła. .
Złapała się za głowę.
- To gorsze niż wieżowiec zwalony na głowę. Tak, kiedyś oberwałam jednym, ale w formie bestii na szczęście - wyjaśniła. - Chyba powinnam zacząć sama z siebie opowiadać bo się raczej na twoje pytania nie doczekam - zaśmiała się. - Uniesiesz mnie tak? - spytała w pewnej chwili.

- Umiem podniesć Donphana oraz utrzymać Rhydorna.... Odpowiedź sobie na to sama - odrzekłem idąc dalej. Kierowałem się do portu, bo jak na razie żaden latający pokemon nie istniał w moim team'ie.. Poza magnemite ale on to raczej delikatnie lewitował... Tak czy siak kierowałem się do promu/samolotu w kierunku Jotho. Celem było spotkanie z rodziną oraz zobaczenie jak... jak wyglądają... - Możliwe że się nigdy nie doczekasz - Odparłem idąc dalej

Tak szliście kawałek, a w końcu port... Dziewczyna wtedy zeszła z Ciebie. Był jeden prom do Johto i odpływa wieczorem, więc macie czas kupić bilety i tak dalej...
- Mamy czas, co teraz? - spytała się Camilla.
Rozglądała się chwilkę wokoło.

- Cóż - Odparłem siadając niedaleko portu - Ja tam nie wiem... Może połowię... W końcu kiedyś kupiłem tą denną wędkę - odparłem zarzucając ją oraz jednocześnie wsłuchując się w okolicę. Moim celem było zbadanie terenu pod kątem słuchu... Dodatkowo skupiałem się na głupim spławiku... Cóż, nie miałem zamiaru stracić tego co mam szanse złowić... jeśli będzie to magikarp.. Cóż, ma w nazwie karp więc pewnie jest jadalny

Wszystko w otoczeniu było jak najbardziej normalne. Dziewczyna rozsiadła się obok Ciebie i także patrzyła się w spławik, a po tym położyła się na molo, nieco poprawiając swój krótki podkoszulek.
- Nie wiem czemu ale się stresuję przed spotkaniem z twoją rodziną - powiedziała wyraźnie rozbawiona tym faktem, jakby to było dla niej coś nowego.
Wkrótce... bierze! Wyłowiłeś takiego pokemona:

- Urooczy - powiedziała Camille, siadając.

wypuściłem Horse po czym wyjąłem wędkę... - Nie... Wypada mały[i] - Po czym wstałem chowając wędkę oraz otrzepując ubranie - [i]Nic nie bierze... Poza tym... Stresować? to nie ty na ich oczach wbiłaś pare lat wcześniej zabijając tego od którego to wszystko się zaczęło.. Cóż... Teraz co najwyżej bedę sie ciął by się nie zanudzić z nietykalnością. Ale mniejsze

- W sumie racja, chociaż ty się niczego nie obawiasz - zaśmiała się. - Ale nie przy mnie, okropne było jak się wtedy rozcinałeś do serca... - powiedziała.
Wtuliła się w Ciebie dość mocno.
- Przynajmniej już się wszystko uspokoiło - powiedziała zadowolona.

- Mogę to powtórzyć skoro tak bardzo ci się spodobało - Odparłem ironicznie obejmująć ją i idąc na statek. - Blaze, pokaż się - odparłem idąc przed siebie. Cóż, parę godzin tu i w zasadzie będę na miejscu. Hmmm boję się jak zareagują... W sumie wyglądam niemal identycznie jak wtedy. Ale mniejsza... Grunt że udalo się zmienić bieg historii...

- O nie, nie powtarzaj - wykrzywiła się.
Pokemon zazdrośnie popatrzył się na dziewczynę. Jeszcze znowu zechce Ci ją przypiec, a teraz nie byłoby jej łatwo... Mogliście już zająć pokoje na statku. Wtedy leciałeś na Dragonite, a ten rejs trwa dwa dni. Dziewczyna najpierw poszła do swojego pokoju, ale po chwili wpakowała się do Twojego.

Uśmiechnałem się po czym wyszedłem na pokład, podlazłem do barierki - "Hmm teraz musze ją chronić.. Ciesze się ze nie ma tu żadnych pryków ani zboczeńców.." - Powiedziałem w myślach.. zastanawiało mnie czy zespół r też ne istnieje... ciekawa by była moźliwość iż nagle był i znikł.. Ale mniejsza... Do puki nic mnie nie zaatakuje moge być na emeryturze... Oby jajko mi sie nie wykluło.. Na statku był by problem

Na razie nic na to nie wskazywało, może to dlatego, że nie było ogrzewane i tak jakby... zatrzymało się w rozwoju? Nie znasz się zbytnio na jajkach... Za dwie godziny odpływacie. Na ogół pasażerowie już zaczynali się zbierać na statku. Camille przyszła, trzymając swojego Turtwiga na rękach.
- Jak myślisz, dać mu Everstone? - spytała. - Fajny jest maluch,a Grotle jest... za duży i ciężki jak dla mnie - stwierdziła. - Chociaż silniejszy to fakt.. - dodała.

- Blaze, łap i ogrzewaj - Rzekłem dając mu jajo - Co? A nie wiem... Mały pokemon jest dla bab... Duzy dla facetów... A nidoking dla psychopatów... Dlatego mam narazie nidorana a nidoking jest w planach - Odparłem drapiąc się po głowie - W sumie, nie wiem... Twój pokemon to twój wybór. Sama musisz zdecydować chociaż torterra by umiała przywalić...

Westchnęła i nadęła policzki w zamyśleniu.
- No nic, złapię sobie jakiegoś małego, puchatego pokemona i jego będę miała od niańczenia - stwierdziła. - Turtwigowi brakuje 0,1 lv. do ewolucji - dodała.
Zaśmiała się na Twoje słowa o psychopatach.
- Widziałam gorszych - stwierdziła z rozbawieniem.
Cmoknęła Cię w policzek.
- Ja już zmęczona jestem... To wszystko wręcz mnie wykończyło - ziewnęła.
Charmeleon natomiast ogrzewał jajko i chyba niezbyt mu pasowała ta rola.

- Blaze... Bo cie oddam mojej 16 letniej siostrze... Przemaluje cię na różowo, da kolczyki i obcasy. Chcesz tego?! Chcesz stać się INNY?! - Powiedziałem do Blaze wywierając na nim wpływ emocjonalnie... PSYCHICZNY. Po czym poklepałem go - Poza tym patrz, teraz pomożesz wykluć się temu gigantowi, to potem zgarniemy środek transportu. - Odrzekłem wracając do barierki wytężając słuch.. Szum morza, woda... Babcia stefcia znów narzeka... Ahhh port

Do pokemona dotarło i już nie marudził. Stałeś jeszcze jakiś czas przy barierce.
- To ja idę spać - dziewczyna powiedziała w końcu. - Mogę się tobie wpakować do pokoju czy mam iść do siebie? - spytała rozbawiona i cmoknęła Cię w policzek.
Jest teraz straaasznie potulna.

- Jasne, ja pokręcę się po statku... Wiesz, cygara mi się skończyły(Lol to nie miał nieskończonych?) - Po czym razem z blaze skierowałem się szukać Cygar... - Ogrzewaj, jak zacznie się wykluwać daj znać... - Odparłem idąc dalej. Moim celem jest jakiś Bar/sklep na statku bądź co kolwiek. W ostateczności wkradnę się i zawalę jakiemuś kolesiowi.

Dziewczyna machnęła jeszcze ręką i ruszyła w kierunku pokojów. Wkrótce znalazłeś tutaj sklep i facet miał akurat cygara na zbyciu. Dość tanio sprzedał, a złej jakości też nie były, więc spoko... Blaze ogrzewał jajo i na razie nic się z nim nie działo... Dość oporne było z tego co widziałeś.
- Chaa - ziewnął Twój pokemon i rozglądał się tylko wokoło.
Dużo już tutaj ludu było.

- co? Coś ci się nie podoba? - Odparłem wytężajac słuch, węch oraz wzrok. Rozglądałem się w celu czegoś niezwykłego albo podejrzanego. Jeśli on zareagował to oznacza niebezpieczeństwo. Miałem teraz na głowie dziewczynę wiec moja potencjalna możliwość bojowa była 300 razy większa. Rozgladałem się cały czas patrząc też kątem oka na jajo.

Pokemon jeszcze chwilę się rozglądał.
- Chaa - czyli tak jakby powiedział, że coś mu chyba się przywidziało.
A ty niczego nie wyczułeś. Przynajmniej na razie... Możesz jednak raczej na razie być spokojny. Jajko dalej miało zero reakcji. To już za długo trwa.

Po tym udałem się na górny pokład i oparłem się o barierkę. Stałem tak z dobre 2-3h po czym udałem się dopiero do swojej kajuty/pokoju. w drodze schowałem jajo oraz Blaze'a do balla. Po wejściu usiadłem na fotele, wysunąłem szpony w jednej ręce i zacząłem przeglądać informacje na temat Team R, Plazma etc. Można by to nazwać krótkim wywiadem okolicznościowym...

W pokoju zastałeś dziewczynę jak w pizamie leży na twoim łóżku. Zespół R-brak działalnośc , Plasma brak informacji , Aqua i Magma od dwóch tygodni nic nie robią... Ogólnie nic ciekawego. Było już późno i chciało ci się spać. Do tego po tym wszystkim łazienka się kłania... Niestety ale pachniesz nie najlepiej. Jajko dalej się nie wykluwa, trochę traciles cierpliwość.

Szybki prysznic po czym położyłem się na łóżku obok Camille. Delikatnie poprawiłem kołdrę dziewczynie a sam leżałem patrząc w sufit. - "Wolverine... Kończy działalność... Nic się nie dzieje... Zmieniłem przeszlość co za tym idzie przyszłość. Działania widać jakoś zostały... Jednak... Niepokoi mnie fakt, fakt że nie da się oszukać przeznaczenia" - Mówiłem w głowie po czym delikatnie objąłem Camille i udałem się spać. Jajko leżało sobie na stole...