X-men w świecie pokemon! - Gra Zerna (Część I)

- A dobrze... Do liceum matematyczno-fizycznego poszłam - powiedziała Sylwia.
Wkrótce przyniosła wam ciastka, kiełbasę, szynkę i chleb, czyli co kto lubi. Twoja dziewczyna się do rogalików dobrała. Twoja siostra na pytanie przechyliła głównie.
- Masz na myśli dzień masakry w naszym domu i potem twoją ucieczkę? - spytała się siostra z trochę ponurą miną.

- Cóż... Musiałem sam się... Ustabilizować... Mniejsza, słyszałaś może ze uratowałem z Camille okręt? - Odparłem jedząc kiełbasę. - łatwo było ale cóż, nie było wyboru nie? - Rzekłem obemując ją lekko bardzie - A ty znalazłaś sobie chłopaka bym mógł go opierdolić za spotykanie z siostrą? - Odpałem ironiczne ze śmiechem

Twoja siostra spojrzała na ciebie zdziwiona. Po chwili włączyła radio lokalne i mowa byłaaakurat o was.
- Nono - zagwizdała twoja siostra.
Twoja dziewczyna się uśmiechnęła, kiwnęła głową i w ciebie wtuliła po chwili.
- Miałam chłopaka ale się rozstaliśmy, brał narkotyki, zresztą zatrzymano go ostatnio - powiedziała twoja siostra.

- a to go odwiedze w więzieniu... Pokaże że z moją siostrą sie nie zadziera hehe - Po czym wstałem i podszedłem do okna... - Cóż, uciekłem bo musiałem odreagować... Rozumiesz chyba nie? - Odparłem wyjmując cygaro - Za ile rodzice będą musze z wami zrobić Rodzinną rozmowę - Dodałem zapalając i stojac pod oknem

- No dobra, ale to raczej rodzicom się tłumacz - powiedziała twoja siostra. - I nie pal w domu - spojrzała z niesmakiem ma Twoje cygaro.
Zobaczyłeś kobietę i mężczyznę idących w kierunku domu. Rodzicr! Sylwia zagadała do twojej dziewczyny.
- Serio ty to ogarniasz? - usłyszałeś nagle. - Nono już Cię lubię, to mi wytłumaczysz zaraz kilka rzecz ? - twoja siostra zwróciła się z prośbą do Camilli.
- Ok - kiwnęła głową dziewczyna.

Siedziałem na oknie z cygarem - "Mam to gdzieś..." - Odparłem w myślach - ONIX! - Wrzasnąłem by skalna wężyca mogła podejść, pogłaskałem ją po kamieniach i czekałem na wejście rodziców... - "Cóż... zaraz będzie gadanie" - Odparłem patrząc na Moje 3 poki w mieszkaniu... Czuje że blaze się nieco wnerwi ja będą chcieli mi coś zakazać albo coś takiego.. Ale mniejsza nie mają jak mnie kontrolować...

Twoja siostra po prostu wzięłaci cygaro i wrzuciła je do konewki.
- Chcesz palić to na zewnątrz - powiedziała.
Niedługo twoi rodzice przyszli.
- Zern!? - obydwoje nie mogli ze zdziwienia a Onix szybko się schowała przed deszczem.
Po chwili zaczęły się pytania pokroju "gdzie byłeś, dlaczego, co to za dziewczyna?".

- Po kolei, Nie wasz interes, Bo tak, To Camille moja dziewczyna... - Po czym dalej siedziałem na oknie - A ty Sylwia nie wyrzucaj moich Cygar - Odparłem do nastolatki - Zniknąłem bo tak, mam dziewczynę bo tak... jestem Bohaterem bo mi to pisane i kuniec - Odparłem zeskakujac z parapetu i siadając na sofie - Jakiekolwiek pytania będą olewane... - odrzekłem przytulajać dziewczynę - A teraz, gdzie jest ten ćwok co zadawał sie z sylwią i ćpał

Twoi rodzice westchnęli tylko :
- Nic się nie zmienił - powiedzieli.
Wkrótce siedziałeś i znowu przytulałeś dziewczynę, która była bardzo zadowolona z tego.
- W więzieniu niedaleko naszego miasta - powiedziała twoja siostra.
Twoja mama idąc do kuchni spytała czy chcesz może cos jeszczedo jedzenia.

- Zrób coś dla Camill... Ja idę mu pokazać jego nowy koszmar Senny... Tak camill, zrobi to - Odrzekłem wychodzać chowająć do Balla Nidorana oraz Blaze'a. Skierowałem się do więzienia... Po przyjściu obszedłem do o koła więzienie... Prawdopodobnie bedzie tu kapitan więc trzeba mu ukrucić język by nie mógł o mnie powiedzieć. Wyczuliłem zmysły i szukałem zapachu kapitana. Po znalezieniu Wdrapałem się, zrobiłem dziurę w kratach i wskoczyłem do celi - Dobra... Co powiedzałeś Policji

Camilla nawet nie próbowała cie zatrzymać. Wkrótce postanowiła jakoś odciągnąć uwagętwojej ssiostry i zaczęła jej tłumaczyć jakieś wzory, których nawet nie widziałeś nigdy na oczy. Pogoda byla fatalna, ale znosna. W końcu znalazłeś faceta.
- Co? Ty tutaj?! - zdziwił się. - Cóż, że mnie zmuszono i mnie napadłeś - powiedział.
Był wyraźnie przerażony.

- Napadłem? - Rzekłem niszcząc kamerę tak by nie było nic widać... - Jeśli wspomnisz im kim jestem i co potrafię... Zabiję cię a to przedsmak tego co może ci się stać - Odparłem odcinając mu malitki palec i ręki - Następnym razem nie będą tak miły - Po czym wyskoczyłem i skierowałem się do innej celi gdzie śmierdzi ćpunem. Po podobnym wejściu przyparłem gówniarza do ściany - Złamałeś jej serce... Ja złami ci żebra... - Odrzekłem groźnie

- Dobra nic im nie powiem - powiedział facet.
Wkrótce znalazłeś byłego twojej siostry.
- A ty skąd się ku*** urwales? - chłopak zaczął się miotać.
Wyglądał przyzwoicie, ale co innego można powiedzieć o zachowaniu i zapachu.
Chciał wołać o pomoc ale trochę za mocno go przycisnąłeś.

- Ja? Jestem zaginionym bratem Sylwii...Zern... - Po czym rzuciłem nim o kraty - Nie podoba mi się że zraniłeś jej serce... W takim razie dla zadość uczynienia - Odparłem depcząc mu kilka żeber i kierując się do wyjścia - Ja też coś ci złamałem... I próbuj mnie osądzać... Kto uwierzy że ktoś o takim imieniu ci to zrobił? Musiał by mieć ogromną siłę... - odparłem wyskakująć i idąc w kierunku domu... - Blaze, pokaż się - odparłem wypuszczajac poka - Cóż, rachunki wyrównane... Co teraz

Ten zaklął i krzyknął z bólu jednocześnie. Zostawiłeś go w celi zwijającego się z bólu, a gdy przybiegła straż to już Cię nie było.
- Chaa... - pokemon wzruszył ramionami, czyli nie wiedział raczej co teraz możecie robić.
Chociaż bardzo chciało Ci się spać. Niedługo byłeś pod domem, widziałeś już przez okno, że Camille coś tłumaczy Twojej siostrze a ta tylko pokiwuje głową i notuje.

Wszedłem do środka - Okej, problemy zażegnane... - Odparłem idąc do kuchni biorąc kiełbasę - Onix - Odparłem by olbrzym podstawił głowę - Chcesz trochę płatków owsianych? - Rzekłem do niej po czym pogłaskałem róg(lol) - Czy może nie? - Dodałem wyjmując jakieś płatki. Sam pote wyszedłem i usiadłem w salonie włączając TV. Mam nadzieje że nie będzie nic złego...

Onic bardzo chciała jakieś płatki i przy tym omal nie ugryzła Ci ręki... Do tego chciała Cię wyściskać ale w porę zwiałeś do domu (rodzina może potem coś podejrzewać). W TV była mowa o jakimś wariacie z więzienia ale nie udało się go nagrać z powodu awarii kamer... Camille niedługo po tym skończyła wszystko tłumaczyć Twojej siostrze i wpakowała Ci się na kolana.
- Jak tam? - spytała.

- A nic... Mówią o psychopacie co włamał się do więzienia i poobijał jakiś 2 znajomych nam ludzi.. .A tak to standard. BLAZE ANI MI SIĘ WAŻ! - od razu skwitowałem Pokemona by ten nawet nie próbował ziać ogniem. Czekałem aż ta dwójka zwanych moimi rodzicami będzie chciał miec wyjaśnienia gdzie byłem... Wówczas moze to byc w cholerę ciekawe.

Charmeleon powstrzymał się od przypalenia dziewczyny i tylko coś mruknął. Twoi rodzice byli raczej zajęci innymi sprawami... Przynajmniej tyle Twój wyczulony słuch mógł wyłapać z ich sypialni.
- No comment - powiedziała tylko Sylwia.
Wzięła sobie mp3 i poszła do swojego pokoju na górze, pewnie by pójść już spać. Zostałeś więc z Charmeleonem i swoją dziewczyną.

- No co Camille - Odparłem po czym ją objąłem - Co powiesz? - Rzekłem całując w szyje - Nie podoba ci się taka opcja? - rzekłem po czym na nią spojrzałem i objąłem - Kocham cię wiesz o tym? - Rzekłem patrząc na nią - I nie chce cię stracić dobrze o tym wiesz - Dodałem patrząc w jej oczy - I to się niegdy nie stanie obiecuje

Dziewczyna się uśmiechnęła.
- Podoba - powiedziała zadowolona.
Wygodnie się o Ciebie oparła.
- Tak wiem i ja ciebie też kocham - odwróciła się i Cię pocałowała prosto w usta, po czym wróciła do poprzedniej pozycji. - No domyślam się, na ciebie niewiele się poradzi - powiedziała rozbawiona.

- Wiem, mam nadzieje że tylko ci z góry nie zaczną narzekać... Cóż... Kapitan nic nie powie... Uważa że go napadłem... A jak powie coś o dodatkach... będzie wiedział że utrata małego palca to tylko początek - Po czym wstałem i udałem się na krótki spacer... W nocy może coś ciekawego spotkam. Wyszedłem razem z Blaze'em./...

Dziewczyna poszła po chwili za Tobą. W pewnej chwili wypuściła Zubata, który się zmienił w chłopca.
- Ceeść - powiedział do was.
- Jakieś pół godziny temu gdy ty pastwiłeś się nad więźniami przyleciał tutaj i się dobijał do szyby - wyjaśniła krótko Camille. - Wygląda na to, że jak pomyślałam "prócz moich pokemonów" to musiał mi się zagonić w myśli też on i pamięta wszystko - opowiedziała. - Ale nie sądzę by był teraz szkodliwy, może nam nawet pomóc jak co... Zastraszano go wcześniej, że zabiją jego siostrę, dlatego donosił - westchnęła.

- Niech mi zniknie z oczu bo zrobię omlet z nietoperza w koperku... -Syknąłem groźnie... Kierowałem się w kierunku radiostacji, może coś ciekawego będzie na loterii... Ale znając zycie nic.. Byłem lekko rozwścieczony po podróży... Miała być miła droga była wojenna... Ehh ludzie za jakie pieniądze bym musiał pracować by wyglądało to na normelne życie...

Dziewczyna szybko schowała pokemona do pokeballa. Wyglądała już na dość śpiącą i zmęczoną.
- Gdzie idziesz? - spytała i ziewnęła.
Po chwili namysłu ruszyła za tobą, widocznie nie chciała siedzieć sama w domu. Westchnęła i się rozglądała wokoło.
- Może przynajmniej teraz będzie więcej spokoju niż w czasie rejsu - powiedziała.