Polana - Leniu

4. Ależ z Ciebie Hardkorowy Koksu? Nie daje się, choćby nie wiem co. Los powinien Ci to wynagrodzić, że tak się starasz. Dostarczasz chyba Hiobowych Cierpień, ponieważ nic złego nie robisz, a na swojej drodze widzisz tylko krzaczki.

Hiobowych cierpień. To jest raczej jakaś Syzyfowa praca. No ale co na to poradzić. Można mieć tylko nadzieję że los a może ktoś inny sowicie mnie za to wynagrodzi i w końcu spotkam coś co mnie zadowoli

5. A tam, cierpienie to cierpienie, a jak ujęte nie ważne. Znów zmieniasz w jakikolwiek sposób kierunek poruszania się, tylko po to, aby natrafić na ślad jakichś pokemonów. A jedyne co widzisz to... nic. Tak więc pustkami jak świeciło tak świeci.

Nie wiem jak mogę widzieć nic ale ok...nie poddaje się. Razem ze Scytherem mimo wszystko brniemy do przodu i nie poddajemy się. Uważnie rozglądam się na wszystkie strony z dużą nadzieją....

6. Widzisz, złamałeś właśnie prawa fizyki i widzisz nic! Udajecie się do przodu. Polana, której powierzchnia jest Ci już znana bardzo dokładnie, a więc nawet nie musisz się jej przyglądać. Masz jej już zdecydowanie dość, a przed Tobą jeszcze chyba kawał drogi, dalej nic nie widać.

kawał drogi, nie kawał, my się ogólnie rzecz biorąc nie poddajemy...cały czas do przodu ale cały czas do przodu...brniemy w poszukiwaniu pokemonów pełni nadziei że w końcu coś spotkamy

7. Los chyba jest troszkę niesprawiedliwy. Angażuje się w poszukiwania, staracie się odszukać jakiegokolwiek pokemona, ale nic specjalnego nie widzicie. Po prostu pustkami świeci. Pech to pech, dalej nic ciekawego nie widzicie.

Pusto...pusto...i pusto. Nie mamy szczęścia. Pech nas nie opuszcza. Musimy jednak się starać ponad wszystkie nasze siły i szukać. W końcu przecież musi nam się udać coś zobaczyć i znaleźć tak by odnowić nasze nadzieje...

8. Może kiedyś was opuści, powinien przynajmniej. Skoro się tak staracie, to aż nie wypada takiego młodzieńca pozbawiać radości z łapania pokemonów. Gadka gadką, a wy kręcicie się po tym miejscu dalej, jednak nic ciekawego nie jesteście w stanie znaleźć.

No i trudno. Gadak nic tu nie da więc po prostu razem ze Scytherem nie możemy się poddawać i wciąż szukamy w nadziei że w końcu coś spotkamy. Sprawdzamy wszystkie miejsca gdzie może znajdować się jakiś pokemon...

9. Sprawdzacie po raz kolejny każdy zauważony krzaczek, nawet te najmniejsze. Wszystko po to, aby znaleźć jakiegoś pokemona. W końcu Ci się udało! W pośpiechu potknąłeś się o takiego oto stworka:

- Widzisz Scyther. Nareszcie coś spotkaliśmy. Udało nam się - powiedziałem zadowolony do pokemona po czym wyjąłem pokedex i zeskanowałem dzikiego stworka którego spotkaliśmy.

10. Takie oto informacje na temat tego pokemona dostaliście z dexa:

#285 Shroomish [M]
Level: 20.00
Typ: Trawiasty
Ataki: Absorb, Tackle, Stun Spore, Leech Seed, Mega Drain, Energy Ball(!)
Charakter: Bardzo pracowity pokemon, zawsze stara się być liderem grupy. Walczy o nawet najmniejszego członka stada, ponieważ uważa, że kiedyś każdy, również on, będzie potężny i silny

- Cześć mały. Nazywam się Gray, a to jest mój partner Scyther. - powiedziałem podchodząc do pokemona i kucając przy nim po czym wyciągam z plecaka trochę karmy i daję ją małemu pokemonowi.

1. Przedstawiłeś siebie oraz Scythera obcemu stworkowi. Początkowo lekko zdziwiony przyjrzał się wam, nie uciekał, tak jak zazwyczaj robią dzikie pokemony. Te tutaj najprawdopodobniej są zupełnie inaczej wychowane.
-Shroo? - lekko zdziwiony patrzy się na was, ale na razie nie tyka karmy.

-Żyj sobie mały w spokoju. Nie będziemy cię męczyć - powiedziałem z uśmiechem do pokemona i pełni nadziei ruszyliśmy ze Scytherem dalej w nadziei że spotkamy coś co bardziej nas zaciekawi...

2. Stworek bez większego przejęcia zaczął sobie skakać w przeciwnym kierunku niż wy. Poszukiwania po raz kolejny czas zacząć! Oj, może być ciekawie. Ale to jeszcze nie teraz, nie widzicie nic fajnego razem ze Scytherem.

Szkoda że to jeszcze nie teraz ale tyle czekaliśmy to jeszcze chwilę poczekamy. W każdym bądź razie idziemy przed siebie pełni energii i nadziei na znalezienie dzikich pokemonów które mogłyby dołączyć do naszej drużyny...

1.

Czekałeś chwilke jednak nic się nie stało, nie miałeś innego wyjścia i musiałeś ruszyć dalej, pogoda była nadzwyczajna, zaczęło się robić strasznie gorąco, słońce prażyło niewyobrażalnie, ale dawałeś radę

- Naprawdę piękną mamy dziś pogodę Scyther. Lepszej nie mogliśmy sobie wymarzyć na taki długi spacer w poszukiwaniu dzikich pokemonów - powiedziałem do mojego pokemona idąc spokojnie przed siebie bez stresu i zobowiązań...

2.

Szliście dalej przed siebie, pokemon spokojnie człapał w wybranym przez Ciebie kierunki, jednak zobaczyłeś, ze znacznie zwolnił, widocznie dla niego było odrobinkę za ciepło, po chwili zaczął się powoli czołgać, albo się źle czuje, albo jest dla niego na prawdę za gorąco

- Ej Scyther co jest. Trzymaj się zaraz coś wymyślimy. Na pewno nie będziemy szli dalej jak jesteś w takim stanie - powiedziałem rozglądając się uważnie za jakimś drzewem i cieniem by móc ze Scytherem odpocząć przed takim upałem.

3.

Nagle Scytcher zaczął głośno kichać, nie dość, że było mu za gorąco to wzięła go jeszcze jakaś choroba? Nie zapowiadało się to ciekawie, po jakiejś chwili znaleźliście jakieś spore stare drzewo, pod nim pewnie będziecie mogli się schować.

- No to pięknie Scyther. Ale się załatwiłeś. No nic. Teraz najważniejsze jest żebyś odpoczął. Potem zobaczymy co dalej. - powiedziałem do pokemona po czym wziąłem go i pomogłem mu wstać i ruszyłem z nim w kierunku drzewa. Kiedy tylko tam doszliśmy zająłem się nim dając mu jeść i pić.

4.

Pokemon bardzo chętnie usadowił się pod drzewkiem, rozglądał się lekko przymkniętymi oczkami, jak na razie nie widzieliście nic, ale chyba w tej chwili nie miało to znaczenia, prawda? Twój pokemon bardzo chętnie przyjął jedzenie i picie.