Scyther Cutter - Gra TheNeyar

A więc stoisz na swoich przeszczepach gdzieś obok Cerulean City(osobiście wolę gry, gdzie mogę tworzyć region, bo tak to muszę studiować mapy, no ale...) na drodze do Ecruteak. Twój trener został porwany, wraz z twoimi towarzyszami, przez Oficer Jenny z R w dowodzie. Trochę to niepokojące, zwłaszcza, że policjanci zwykle pomagają, nie stwarzają problemy. Odlecieli zapewne kilka godzin temu, więc jakby nie patrzeć mas problem. Co zrobisz?

Gdzie mogę zrobić kartę Cuttera? Taaa... znowu wychodzę na tego niedouczonego, ech...
~
*Drapie się swym ostrzem po głowie* Może najpierw zanim chciałbym uratować Sama, pomyślę nad konkretami... Wiem! Mój trener może być też w takiej klatce, a swymi ostrzami nie mogę jej w ogóle przeciąć. Dobrze by było, gdybym znalazł Metal Coat. Słyszałem, że przez to mogę ewoulować w Scizora. Wtedy bez problemu przeciąłbym klatkę. Chociaż, nie wiem czy wtedy nie stracę swej szybkości, zwykle była ona moją podstawą do kradzieży. Jednak postawię na tą kartę. Może w Ecruteak City ktoś może mieć Metal Coat, wtedy mogę się skarść, zabrać i wtedy zastanawiać się nad planem uwolnienia Sama. Może lepiej przejdę lasem, by mnie żaden trener nie spostrzegł...

Tam gdzie widzisz Pokemon Story, wchodzisz w to i pisze karty pokemon
-----------------
A więc masz już plan! Brawo! No to teraz trzeba ruszyć do Ecruteak. I to tak, by nikt cię nie spostrzegł. Lasem? Przecież tam jest wielu trenerów, a Scythery są tu rzadkością. Ruszyłeś mimo to przez las. Widziałeś różne rodzaje pokemonów, od Weedli do Pidove'ów. A one patrzyły na ciebie i parskały złowrogo...

Ciekawe o co im chodzi? Eee tam mam ich gdzieś. Po prosu dalej pobiegnę po drzewach... W sumie to i tak żaden trener nie może mnie złapać, bo dalej Sam ma swojego pokeballa. Chociaż, czy ten pokeball wogóle jest. Nie mam na to czasu, po prostu idę dalej.

Wylosowane ataki to: Tailwind, Night Slash i Rest.
-------------------
Pokemony, im bardziej zagłębiałeś się w las tym były silniejsze i groźniejsze. Nie przeszkadzało ci to jednak przechodzić przez las spokojnie i miarowo. Nagle na twojej drodze stanął jakiś pokemon dosyć sporych rozmiarów. Był to prawdopodobnie Ursaring. Spojrzał na ciebie i zawarczał głucho
- Czego tu chcesz? ludzka zabawko? - spytał

- Czyli to dlatego nikt mnie nie lubi, heh. Coś nie lubicie ludzi prawda? Akurat mój trener jest bardzo dobrym człowiekiem i dba o moje dobro. Chociaż są też inni, ŻLI ludzie jak np. kłusownicy, to i tak mój trener nie opuściłby mnie. Przykro mi, ale teraz mam zamiar go uratować. Tego dobrego, Sama.
Chcąc przemówić mu do rozsądku powoli udałem się dalej, by Ursaring sobie odpuścił.

Ursaring spojrzał na ciebie spode łba i mruknął coś
- Dobrzy ludzie, powiadasz? Tacy, którzy nie łapią nas w kule tylko po to, by nami walczyć i zdobywać te swoje głupie kawałki metalu? Jeszcze takich nie widziałem - rzucił, odwracając się. Gdy schował się w krzakach, zaraz potem wyszła z nich mała Teddiursa
- A co się stało twojemu trenerowi? - zapytała przenikliwie, głosem zbyt dojrzałym jak na swój wiek. Widać jej było wiele ran i zadrapań. Niektóre były już zabliźnione, inne jeszcze krwawiły. Brakowało jej jednego ucha, a na brzuszku miała czerwoną bransoletę, wyglądającą jak zwykły kawałek metalu.
Wyglądała mniej więcej tak:(Tylko bez białego tła )

- Więc okazuje się, że nie wszyscy dobrzi ludzie muszą być wporządku. Sam został porwany przez Officer Jenny z Goldenrod. Do tego jest przetrzymywany w metalowej klatcę. Chcę znależć Metal Coat by móc ewoulować w Scizora i uwolnić mojego trenera, chcę mu w ten sposób podziękować za wszystko co dla mnie zrobił.
Odparłem z powagą, także mój głos jakby tak brzmiał.
- Co ci się stało w ucho? Co ty masz na ciele? Czego jesteś taka zadrapana, czy ktoś chciał cię złapać, czy byłaś czyimś pokemonem?

Teddiursa spojrzała na ciebie ze smutkiem
- Ja i mój trener parę lat temu wybraliśmy się tu na wycieczkę. Zaatakowało go stado Poochyen z Mighthyeną na czele. Mój trener był wtedy bardzo młody i miał tylko mnie i Dratini. Nie mogłyśmy nic zrobić, one go... - w ślepiach Teddiursy pojawiły się łzy - Dratini też odeszła. A ja zostałam. Postanowiłam, że będę pomagać każdemu trenerowi. Inne pokemony mnie za to nienawidzą. - rzuciła cicho, opuszczając łeb

- Nie smuć się! Nie ma w tym nic złego, ja swojego trenera bardzo lubię. Jest dobrym człowiekiem i chyba zawsze nim będzie. Po prostu inne pokemony utarły sobie stereotyp. Każdy trener tylko łapie pokemony, by je ostro trenować i nimi walczyć, bla, bla, bla. Po części robią to dla rozrywki, a niektórzy chcą przez to dać sobię fajną przygodę. Niech oni wiedzą, że czasami fajnie jest mieć trenera, który się tobą zaopiekuję.
Uśmiechnąłem się do Tediursy, zacząłem jej współczuć. Wydaje mi się, że ją zrozumiałem.

Teddiursa pokiwała łbem
- Mimo to już nie mogę zostać dłużej w lesie. Beedrille i Ursaringi się na mnie uwzięły, a Poochyeny tylko czekają, aż się oddalę od krańca ich terytorium - westchnęła.Jakby na potwierdzenie tych słów usłyszałeś jękliwy śmiech hieny. Hmm... A zaraz po nim warczenie dosyć blisko.

- Wiesz co, możesz chcesz pójść ze mną? Nie gwarantuje, że będziesz bezpieczna, ale po wszystkim mogę ci dać najlepszego trenera jakiego znam. Jak chcesz pójdź ze mną... Co to może być, może powoli się oddalmy z tąd co?
To mogą być Poochyeny, warczenie jest takie znajome...

- To dobry pomysł. Chętnie z tobą pójdę - rzuciła uśmiechnięta. Nagle jednak otoczyły was Poochyeny, a przed tobą stanął Mighthyena - lider sfory. Jego pysk był rozorany zębami. Wyglądał na doświadczonego w boju
- Czego tu, ludzkie ścierwo? - zapytał głosem ochrypłym od ciągłego warczenia. Poochyeny(5) mu zawtórowały, śmiejąc się szyderczo.

- Ooo! Przyszedł bezpański piesek a co?! Co cię to obchodzi, że mam trenera? Możesz już sobie odpuścić.
Podchodzę do niego z szyderczą miną.
- Widzę pan już doświadczony, he, he. Lubię czasami pożartować, nie uraź się, ale twoja zagrywka i TAK w niczym ci nie pomoże.
Wracam się do Tediursy. Łapię ją swoim ostrzem, by ją przytrzymać i skoczyć na drzewo.
- W takim razie do niezobaczenia wilku!

Niestety zanim wskoczyłeś na drzewo Mighthyena złapał cię ostrymi jak sztylety kłami za nogę. Zabolało. Potem zrzucił cię na ziemię. Teddiursa zdążyła złapać się gałęzi i bezradnie patrzyła, jak jesteś ciągnięty po ziemi
- Nikt... nie będzie... nazywał mnie... PSEM! - rzucił Mighthyena przez zaciśnięte żeby. W jego oczach widać było ślepą furię.

- To może załatwmy to innaczej... Ja nie mam nic do ciebie, dla mnie jesteś jednym z wielu takich twojego gatunku, że tak powiem. Nie wiem jakie TY możesz mieć do mnie pretensje, załatwmy to pokojowo i będzie po sprawie.
Ciekawe czy postaram się to tak załatwić, jeśli nie, wyzwę go do walki. Zobaczę jaki to on wielki przywódca stada.

- Jakie mogę mieć pretensje? Służysz LUDZIOM! Tym, którzy wycinają nasze domy, a nas zabijają lub łapią i niewolą! Nie wiem, jak jakikolwiek pokemon może się z nimi zaprzyjaźnić. Ludzie to potwory! - rzucił, puszczając twoją nogę. Jedna z Poochyen zaskomlała cicho. Chyba tak nie myślała, ale bała się wodza...

- Tak owszem, są tacy ludzie, więc teraz opowiem ci coś o Samie, moim trenerze, dobrze? Nie jest takim jakim to już pewnie myślisz, że zbiera odznaki, trenuje mnie bezlitośnie itd. itp. Jest on dobrym trenerem, bardzo dobrze wychował mnie, TAK, wychował. Chcąc mu się odwdzięczyć chcę uratować go od rąk tych powiedzmy "złych", jak ty to uważasz, ludzi. Dla mnie... Sam stał się bliską osobą, prrzywiązałem się do niego i nie chcę go zostawić w ten sposób.
Czy to moja najlepsza przemowa? Mam nadzieję, że Mightyena to kupi innaczej...

- Ach tak, wychował cię - prychnął Mighthyena - Już to widzę! Scyther zrób to, Scyther zrób tamto, Scyther zaatakuj tego pokemona, a ja go złapię! To jest prawdziwa dewiza "trenerów". Ale wy, ludzkie pupilki, tego nie widzicie. Wiesz, jak cierpi dziki pokemon, gdy musi siedzieć tyle czasu w tej kulce i wypuszcza się go tylko do walki? Wiesz? Bo ja wiem! - rzucił. Dopiero teraz zauważyłeś na jego szyi łańcuszek z liany z przegryzionym pokeballem.

Mighthyena spojrzał na ciebie dziwnie, ale nie odezwał się. Jedynie zawarczał cicho. potem odwrócił się i odszedł. Razem z nim 4 Poochyeny. Piąta stała nadal przed tobą z otwartym pyszczkiem
- Ale ty jesteś dzielny - odezwała się cicho.Teddiursa zeskoczyła z drzewa, podchodząc do ciebie
- Brawo,. Scyther - rzuciła.

- Ty chyba jednak chcesz dalej walki, chyba tak to rozumiem. Odsuń się Tediursa, może z tego wyjść fajna walka.
Dalej nie chce odejść, no trudno, chociaż sobie powalczę, chociaż tyle. Na pewno nie będę sie nudził, to może zaczniemy?

- Yyy... - Poochyena zmieszała się i cofnęła nieco. Była troszku wystraszona
- Nie... wcale nie. Ja tylko... Mighthyena nie jest złym pokemonem. On po prostu miał trudny okres. Uciekł od ludzi niedawno. Jego pan był w tym zespole z dużym, czerwonym R. Traktował go podle - rzuciła nieśmiało

- R?! Officer Jenny z Goldenrod miała coś takiego, to może oznaczać, że...
Chwila co to może oznaczać? Chyba już wiem... Chociaż... A może! Nie...
- Cokolwiek co oni robią porwali mojego trenera, a ja muszę go odbić. Sorka, że cie wystraszyłem, myślałem, że ty chcesz walki jak tamten Mightyena.

- Ja nie lubię walczyć. Ale jeśli ta kidnaperka miała takie R, to może Mighthyena będzie coś wiedział - rzuciła, patrząc na ciebie z uśmiechem. Teddiursa spojrzała z przestrachem. Chyba wolałaby, żebyś nie szukał wilka. Ale to do ciebie należy decyzja...