Scyther Cutter - Gra TheNeyar

Nie, nie musisz
----
Teddiursa czekała na ciebie pod drzewem, pod którym ją zostawiłeś. Patrzyła na ciebie z ciekawością, bo wyszedłeś z wieloma ranami gryzionymi, jakby nie było. No i byłeś tak osłabiony, że ledwo się trzymałeś na nogach. Będziesz jednak zmuszony odpocząć, nie ma co...
- No i? Jak było?

- Powiem ci, że byłem na małym treningu, był on bardzo pożyteczny, nauczyłem się lepiej bronić, poznałem atak Brick Break i uważam, że na dzisiaj to tyle. Usiadłbym i odpoczął, następnego dnia wyruszam do Ecruteak w poszukiwaniu. Chciałabyś pójść ze mną... w sumie to już wcześniej się ciebie pytałem.
Usiadłem pod drzewem, pod którym była Tediursa.

- Pyałeś, pytałeś. - odparła - Bardzo chętnie z Tobą wyruszę - dodała, układając się do snu. Ty też byłeś bardzo zmęczony i mimowolnie ziewałeś. No, czas najwyższy na odpoczynek, nie sądzisz?

- Ahhh... Ziewać mi się chcę tylko. Dobranoc Tediursa, pamiętaj, następnego dnia wyruszamy do Ecruteak.
Zadowolony z dzisiejszego dnia poszedłem spać obok nowej towarzyszki, Tediursy.

Nic ci się nie śniło, no może las i jego nieprzebrane zastępy pokemonów. Zauważyłeś nawet Shaymina, który podreptał do ciebie z przedmiotem potrzebnym Ci do ewolucji. Szkoda, że to był tylko sen. Ale gdy obudziłeś się rano u twych stóp leżał Kwiat Gracidei... Dziwne. Teddiursa już wstała i patrzyła na kwiatek
- To bardzo rzadkie. Skąd się tu wziął? - zapytała wstrząśnięta.

- Eeeeeeeeeeee...
Wykrztuś coś z siebie Cutter! Niezły szok...
- Miałem sen, że Shaymin przyszedł do mnie z Metal Coatem. Może to nie był sen... Może wezme go ze sobą, tak na wszelki wypa... Głupi ja! Ty go możesz wziąśc w swoje łapy... ja muszę mieć te ostrza.
Ale wstyd... Chyba strzele sobie facepalma, jak to pokazywał mi Sam...
-Aaa! Ostrza...

Teddiursa tylko na to czekała. Delikatnie ujęła kwiat i jak najszybciej się ulotniła. A ty zostałeś z głupim wyrazem pyska i spętanymi girajcami. I to w taki sposób, że gdybyś chciał się uwolnić ostrzami, tobyś się poranił. Musiała to zrobić wcześniej. Poochyena miała rację. Nie ufać Teddiursom.

- Ty! Wracaj!
Biegnę do niej jak najszybciej używając Tailwind, ale jej nie atakując. Zobaczymy, czy mi ucieknie. Hmm... może i mieli rację co do Tediursy, ale i tak nie oddam jej kwiatu Gracidei. To może być coś ważnego...

Niestety liany były zbyt mocne, nawet Tailwind Ci nie pomógł. A Teddiursa zniknęła. A ty stałeś jak ten głupek. W dodatku zaczęło padać. Nieprzyjemna sytuacja, co? Taa. W każdym razie mogłeś się pożegnać z kwiatkiem Gracidei.

- Cholera! No to mam nauczkę na przyszłość. Nigdy nie ufać Tediursom. Słyszysz mnie!! I tak się nie ukryjesz! Zawsze za złe czyny płacisz złą cenę, ta będzie z tobą!
Zdenerwowany usiadłem. Po co jej taki kwiat?! Może dla kogoś pracuje. Nieee!

A może? Nie mogłeś być tego pewny. Skoro i tak cię okłamała... Na pewno nie była pokemonem, któremu mogłeś zaufać. A poochyena cię ostrzegała... a propo, czy to nie ona idzie właśnie między drzewami? Tak, właśnie tam. Z czerwoną "branoletą" w pysku, dokładnie taką, jaką miała Teddiursa.

- Hej, pomożesz mi się wydostać... no okej, może i miałaś rację... Okej masz rację, skłamała mnie i zabrała kwiat Gracidei, który pojawił się po moim śnie. Był w nim Shaymin. Jak myślisz, mógłby to być jakiś znak? Było w nim to, że daje mi Metal Coata, a akurat on mi jest potrzebny do ewolucji.
Jeny, czuje się już tą całą sytuacją skołowany.
- Czekaj, to bransoleta Tediursy? Widziałaś ją?

Poocyena podeszła do ciebie
- Tak, widziałam Teddiursę. A w każdym razie to, co z niej zostało. Ursaring, którego wcześniej widziałeś był wściekły, że znów coś ukradła i... Nie, nie chciałbyś tego oglądać - odparła zszokowana, ale potem uśmiechnęła się
- A widzisz? Ja zawsze mam rację! - dodała, po czym delikatnie przegryzła więzy używając do tego Ice Fanga. robiło ci się zimno, ale liany odpadły po użyciu Crush.

- Dzięki, dzięki wielkie, ale co z kwiatem? Widziałaś może?
Może przestać padać ten cholerny deszcz? Jeszcze tego mi brakowało... Może jeszcze zacznie grad padać? Nie zapominajmy o burzy oczywiście... Okej, może czegoś się więcej od niej dowiem. Hmm... Ciekawe jakby mogłoby to wyglądać z Ursaringiem i... Fuuuuu! Okropne, te pazury! Biedna Tediursa, a mogła mnie zostawić w spokoju...

Poochyena uśmiechnęla się na widok twojej miny, ale potem zaraz spoważniała
- Kwiat Gracidei? Tak... widziałam go. Ursaring go zabrał jako trofeum. Nie podchodziłabym teraz do niego, jest strasznie wkurzony - dodała po namyśle.

Możliwe, że w pierwszej linijce jest mały błąd,ale głowa mnie boli, więc nie wiem jak poprawić, sorka xD
~
- No nie... Nie dam rady mu zabrać tego kwiatu... może sobie dam spokój? Wystarczy, że już wczoraj z tobą walczyłem, a to było niezłe wyzwanie. Może już pójdę do Ecruteak.
Ursaring... spoko, z nim to już będą ostre problemy, nie mam zamiaru zabierać mu kwiatu, może kiedyś znowu będę miał ten... nieważne...

- Do Ecruteak? Po Metla Coat? Jeśli chcesz, pójdę z tobą. I tam mam tam parę spraw do załatwienia. Wiesz jak jest - Poochyena uśmiechnęła się miło, po chwili jednak udała obrażoną
- To nie ze mną walczyłeś wczoraj, tylko z moim bratem. On jest samcem, halo! - rzuciła, ale jej pysk drżał od tłumionego śmiechu.

- Po pierwsze, to Metal Coat, po drugie, brat czy kto tam nie ważne, po trzecie, nie odpowiadam za szkody jakie możesz odnieść podczas podróży ze mną, pamiętaj, że w przeciągu trzech dni możesz odłączyć się od podróży i isć własnym kierunkiem, a przed zapoznaniem się z resztą formułki powinnaś się...
Ten deszcz to jakaś deprecha, plus zaczynam majaczyć.

Poochyena patrzyła na ciebie jak na wariata
- To może przyniosę papier i podpiszemy umowę, co? - roześmiała się głośno. Jej mokre futro przylegało do ciała, odsłaniając... Tfu! Co za głupoty wypisuję. W każdym razie oboje ruszyliście przez coraz mocniej padający deszcz w stronę Ecruteak, mając nadzieję, że znajdziecie to, po co idziecie

No mam nadzieję drogi Mistrzu Gry... Do kogo ja mówię?! O jeny znowu majaczę...
- No to chyba idziemy w drogę, przy okazji chyba się nie przedstawiałem, jestem Cutter. Tak mi dał na imię Sam i mi się przyjęło. Sam się domyśliłem dlaczego mam tak na imię, wiesz jak by było lepiej gdybym był scizorem? Wtedy może bym się nie ciął robiąc facepalma, ale nie o to mi chodzi, o swoich prawdziwych celach opowiem ci później.
To idziemy w drogę! Wkońcu ruszę się z miejsca...

- Ja jestem Nyan - odparła poochyena uśmiechając się. Dalej szliście w milczeniu, bo porywający liście wiatr utrudniał otworzenie ust, o usłyszeniu czegokolwiek nie było mowy. No tak, Cutter ma po prostu pecha...

Matka matura... co? Natura... nie sprzyja mi. Deszcz, teraz wiatr, może frytki do tego? Sam mi tam coś dał raz spróbować i chciałbym zjeść ich jeszcz... Za bardzo się rozmarzyłem... Idę dalej...

W drodze zauważyłeś wiele pokemonów przyglądających ci się z szacunkiem. Żaden się jednak nie pokazał, prawdopodobnie ze strachu. Nyan spojrzała na ciebie uważnie i jęknęła
- Cutter, co ty masz na plecach, do diaska? - zapytała z nabożną czcią

- Że co? Na co ty się patrzysz... dlaczego oni się mnie boją?
A oni co, najarali się trawki lub czegoś innego, bo chyba nie mam nic dziwnego za plecami, bo jedyne co mam to tylko skrzydła, którymi nawet latać nie potrafię... natura. Dobra, o co im chodzi? Sprawdzę to...

Akurat przechodziliście obok byczej kałuży, która ukazywała twoje plecy. Razem ze skrzydłami, ofkoz. Powinny być zielone, plecy znaczy. Ale nie były. Teraz były na nich jakieś małe znaczki, jak odciski stóp. Nyan zachłysnęła się
- To znak, Cutter. Dobry znak - rzuciła szeptem, odczytując dziwne znaki, które dla ciebie nic nie znaczyły.