Scyther Cutter - Gra TheNeyar

Zaatakowałeś Jenny, a ta cofnęła się. Pokemony od razu was rozpoznały, dlatego też uciekły w popłochu. Jennmy miała jednak asa  rękawie
- Charizard, pokaż się! - zawołała. Ty zaś zobaczyłeś monstrualne... czarne cielsko i ogromną, pełną kłów paszczę. Pokemon nie wyglądał na takiego, który lubi przegrywać...
- Może i masz problem, ale to twój problem, mały. Lepiej zejdź mi z drogi. Nie chcę zrobić ci krzywdy, ale będę musiał. - rzucił czarny pokemon do ciebie, a w jego oczach dostrzegłeś coś na kształt litości...

- Nie chcę. Gdybym mógł, tobym zabił Jenny. Ale nie mogę - Charizard mówił z trudem - Oni mają jakiś przyrząd do zmiany pokemony w Shiny, ale przy tym robią z nas bezwolne marionetki. Wykorzystaj to, bo gdy nie każe mi unikać, to tego nie zrobię - ostrzegł cię. Jenny usłyszała to jako ryk i uśmiechnęła się
- Co, Scizor, taki jesteś odważny? Nie wiesz, z kim zadarłeś. Już jeden Scyther chciał nas pokonaqć - rzuciła, nie zdając sobie sprawy z tego, że ty to ty. Charizard ryknął jeszcze raz, jakby dając ci przyzwolenie na to, byś go pokonał.

Charizard sprzeciwiał się jak mógł rozkazom Jenny, dlatego ani Flamethrower, ani Wing Attack, ani nawet Fire Blast nie trafiło. Na szczęście... Natomiast ty trafiałeś raz po raz, ponieważ Jenny w feworze walki zapomniała wydać Charizardowi rozkazu uniku. W każdym razie smok dotrzymał słowa - robił co mógł, by przegrać, choć mógłby zgnieść cię jednym pazurem.

Ty: 97%
Charizard: 75%

Jenny była tak pewna zwycięstwa, że nie kazała mu unikać. Charizard atakował Flamethrowerem oraz Fire Blastem, kiedy tylko mógł, ale nie celował zbyt uważnie i tylko kilka ataków poskutkowało. Mimo to trochę oberwałeś. Brick Break poskutkował dosyć dobrze, gdyż twoje "szczypce" były o wiele silniejsze niż ostrza Scythera.

Ty: 76%
On: 56%

Walnięcie w głowę Jenny poskutkowało na tyle dobrze, że zemdlała. Charizard rozluźnił się i odetchnął. Nie spodziewał się po tobie takiej siły. Towarzyszący Jenny ludzie spojrzeli na ciebie z przestrachem i uciekli, tymczasem ognisty pokemon uśmiechnął się i wziął policjantkę na ręce
- Wiesz co, podrzucę ją na posterunek - to opóźni egzekucję twojego trenera. A ty leć za nimi - rzucił i odleciał w stronę najbliższego miasta.

- Radziłbym ci, byś rozwalił pokeballa, w którym cię trzyma Jenny, wtedy będziesz wolny, do zobaczenia.- pobiegłem za członkami zespołu R, by mnie zaprowadzili do mojego trenera.
Fajny ten Charizard. Nawet ich nie lubią, tylko ciągle ich obgadują. To oznacza, że chyba wszystkie pokemony tego zespołu są przeciwko nim... fajnie by to było wykorzystać.

Fajnie, niefajnie, w każdym razie ruszyłeś za zespołem. Niestety, jeden z nich miał kilka Doduo, które popędziły przodem. Na szczęście teren był na tyle mokry, że mogłeś śledzić ich po śladach. Niestety nigdzie nie widać Nyan...

Hej, właśnie zauważyłem, że Nyan zniknęła... Oby oni jej nie porwali. Byłoby kiepsko, ale teraz muszę ratować trenera, bo ci ludzie mogą go zabić. Będę musiał trochę przyśpieszyć. Zaczynam biec jeszcze szybciej by ich nie zgubić.

Biegłeś na tyle szybko, że drzewa tylko ci migały przed oczyma. Po kilkudziesięciu minutach zobaczyłeś trenerów i Doduo, którzy odpoczywali.
- Mam nadzieję, że zgubiliśmy tego potwora - rzucił jeden z nich. Drugi westchnął
- Tylko ciekawe, gdzie Jenny, mam nadzieję, że nic jej nie jest - dodał i zamknął oczy. No tak, robiło się już późno, więc mając przed sobą długą drogę trenerzy postanowili usnąć. A tobie zaburczało w brzuchu...

Oczywiście... nic jej nie jest. Zaopiekowałem się nią. Zatrzymali się, pasowałoby poszukać coś do jedzenia. Może będą jakieś jagody... aż mi w brzuchu burczy. Rozglądam się po okolicy w poszukiwaniu jedzenia.

Na szczęście dla ciebie nieopodal był krzaczek z jagodami. Ludzie już pousypiali, tylko pokemony wpatrywały się niepewnie w mrok. Dokładnie tam, gdzie byłeś ty. Czyżby się ciebie bały? Z pewnością.

Zjadam jagody i obserwuję ich- Dobrze, że znalazłem jakieś jagody, byle by z głodu nie umrzeć. Chyba pójdę spać, będę słyszał jak oni wstaną, lub będę się ewentualnie kierował ich krokami. Wskauję na jakieś drzewo i tam idę spać.

No i się kimnąłeś.


Nagle obudziły cię hałasy dobywające się z dołu, tam, gdzie obozowali ludzie. Krzyki, błagania o litość... i śmiech. Potworny, zimny śmiech. Spojrzałeś w dół i ujrzałeś czarno-czerwone futro. Pokemon spojrzał na ciebie lodowatym wzrokiem
-Nawet nie próbuj mi przeszkodzić, śmieciu, albo ty również tak skończysz - pokazał pazurami na ludzi, leżących w kałuży krwi. Następnie uśmiechnął się mściwie
- Wkrótce Raquaza się obudzi. A wtedy będzie za późno, by cokolwiek zrobić - dodał pokemon i odszedł. Nie, nie zniknął - odszedł powoli i dostojnie. Gdy próbowałeś zejść z drzewa jedna z nóg zaplątała ci się w jakieś pędy i spadłeś. Straciłeś przytomność


Gdy otworzyłeś oczy słońce stało już wysoko na niebie. Leżałeś pod drzewem, a dyńka konkretnie cię naparzała. Prawie bałeś się spojrzeć w stronę zmasakrowanych ciał, ale to zrobiłeś... a tam żadnych ciał nie było. Ani śladu krwi lub martwych ciał. To był pewnie tylko sen.

Albo to był sen, albo jego iluzja... jednak raczej sen. Lepiej już wyruszę w dalszą drogę, bo ich kiedyś w końcu zgubię.- Udaje się w dalszą drogę za zespołem R- Raquaza się obudzi... muszę szybko ocalić Sama, bo innaczej jak nie zdąże, to będzie za późno na ratunek.

Po kilku godzinach ujrzałeś jakiś budynek, prawdopodobnie bazę zespołu R. Cóż zrobić, trzeba tam wejść i znaleźć Sama, bo jeżeli nie, to będzie problem. W każdym razie on na pewno nie spodziewa się ciebie, tym bardziej w takiej formie. Na pewno pozytywnie go zaskoczysz...

W budynkach tego typu znajdują się wentylacje, jednak mógłbym inaczej się tam zakraść. Mogę po prostu przejść tyłem, lub od frontu, z zaskoczenia ogłuszyć strażników i dostać się do celi Sama. Najpierw znajdę jakieś wejście uważając na innych członków zespołu R.- Rozglądam się za wejściem jednak uważając na innych trenerów.

Znalazłeś dwa wejści - otwarte okno i drzwi "kuchenne", które akurat były otwarte. Siedział w nich Purrloin, patrzący na ciebie podejrzliwie.

Purrloin prychnęła
- Ja tu tylko kradnę. Wbijaj się młody, bo zamykam okno - potem przejechała pazurami po szybie -[b] Ja jestem nieoswojona, słonko. Nikt mnie nie oswoi.['/b] - dodała. No nic... wlazłeś więc przez okno... gdzie teraz?

- Hej, wiesz może gdzie oni mogą przetrzymać innych ludzi? Mam na myśli swojego trenera Sama. Prawdopodobnie mają zamiar coś z nim zrobić. Jeżeli wiesz to czy mogłabyś mnie tam zaprowadzić?- Heh, żaden pokemon nie chce należeć do rakietowców, niezłe...

- Szczerze? Widziałam jakiegoś człowieka wysoko. Był trzymany na jakimś dziwnym urządzeniu z łopatami i toto leciało. Fruwa nad bazą, więc raczej się tam nie dostaniesz. Chyba, że... dzięki skrzydłom - dodała tajemniczo i zniknęła.