Mroczne tajemnice - gra Fabiana

Monika także zamówiła sobie już to co chciała. W końcu dostaliście wasze dania i mogliście zacząć się zajadać. Mrożona kawa była tak zimna, że odczułeś to na swojej głowie jakby przez nerwy przechodził Ci lodowany strumień. Po takim upale było to jednak bardzo dobre odczucie. Dziewczyna zamówiła sobie lody z orzechami i czekoladą. Wkrótce skończyliście i zbliżał się już wieczór.

- Było smaczne. I chyba wystarczy mi to na dzisiaj. Niesamowite jak ten czas szybko leci. Co zrobić. - westchnąłem głęboko - Na trening się wybiorę jutro. W końcu wkrótce odbędą się pokazy, a ja w czarnej kropce jestem nadal. Czy może znasz jakieś miejsce gdzie moglibyśmy się jeszcze wybrać wieczorem?

Monika na chwilę się zamyśliła.
- Hmmm... Odnośnie treningu to jak co jest u nas hala na której można przychodzić ze swoimi pokemonami... Kino też jest.... No i klub, przyjemnie tak jest. Można zagrać czy też potańczyć - powiedziała dziewczyna.

- O czyli jutro mam już pierwszy cel co zrobię. - powiedziałem myśląc o sali treningowej - A czy to nie będzie nie grzeczne jak zaproszę ciebie do tego klubu jako dobrą koleżankę. Abyś się nie przestraszyła. Nie zamierzam podrywać ciebie. 

- No dobra - kiwnęła głową dziewczyna po chwili namysłu.
Zaczęła prowadzić Cię przez miasto, aż w końcu zaszliście do tego klubu. Był to duży budynek z niebiesko-czerwonymi neonami. Jak tylko tam weszliście to zobaczyliście że jest tu dość sporo osób. Świetnie tutaj. Był parkiet, gdzie można zatańczyć a nawet bilard i kilka innych ciekawych rzeczy.

No i teraz zabawa do białego rana. Drinki, balety i ... gra w bilard. Tak! To jest to! Dawno już nie grałem w to. Dlatego też swoje kroki zwróciłem ku stołom bilardowym w nadziei, że nie jest drogo i jakiś stół jest wolny dla nas dwojga. 
- Chyba, że chciałabyś co innego tutaj zrobić. - powiedziałem tupiąc nóżką do rytmu granej muzyki.

- Hm możemy najpierw robić jedno a potem drugie - powiedziała rozbawiona Monika.
Po chwili ruszyliście w kierunku wolnego stołu bilardowego. Było tu bardzo fajnie i panowała świetna atmosfera. Aż chciałoby się zostać do jutra i jeszcze dłużej.

Zabawa przednia, jednak nic nie może trwać wiecznie. Trzeba się zbierać, w końcu jutro również jest dzień i trzeba mieć siły by się zmierzyć ze światem.
- Dziękuję ci za wspólnie spędzony czas. Mam nadzieję, że nie przeraża ciebie fakt kogo poznałaś. TYle tajemnic. - żartobliwie powiedziałem.

- Zdążyłam się oswoić z tą myślą - powiedziała rozbawiona dziewczyna.
Po chwili wyszliście z tego klubu, gdzie zabawa się rozkręcana już ktoś nie wiedział co wyczynia po pijaku. Po chwili ruszyliście w kierunku pokecenter, żeby tam móc przenocować.

Zmęczony po całym dniu postanowiłem szybko się odświeżyć i wreszcie móc spać. Położyłem się wygodnie. Przed snem jednak rozmyślałem o tym wszystkim. Im dalej w las tym więcej drzew. Niestety, takie są uroki rozwiązywania tajemnic. Oby dzisiejsza noc była spokojna.

Cóż zaszedłeś do pokecenter i jak się okazało... z powodu remontu część pokoi mają niedostępną. Został akurat tylko jeden dwuosobowy.
- Hm, nie będę ci przeszkadzać? - spytała się Monika nieco zakłopotana.
Nie mieliście i tak innego wyjścia zbytnio, chyba że komuś się widzi spanie na ławce w parku.

Dość niespodziewana niespodzianka. Osobiście mi to nie przeszkadza, niczego się nie wstydzę. W końcu wszyscy jesteśmy ludźmi i tyle.
- Nie ma co! Mi to nie przeszkadza, więc spokojnie możemy tak zrobić. W końcu nazwa dwuosobowy wskazuje na dwa łóżka. Chyba, że jacyś bogowie sprawią psikusa.
Po tych słowach byłem gotowy aby móc ruszyć do pokoju i zdrzemnąć się po pełnym emocji dniu.

Pokój na szczęście zawierał dwa łóżka. Tak więc spokojnie możesz spac w jednym pomieszczeniu z dziewczyną. Ta zajęła plecak i spojrzała na drzwi do łazienki.
- Dobra, może ty idź pierwszy bo mi pewnie zejdzie trochę w tej łazience - powiedziała dziewczyna i usiadła na swoim łóżku.
Wyjęła książkę i zaczęła czytać.

___________
Wow, wróciłeś :3

Nigdzie nawet nie wyruszałem, po prostu wypadek losowy mnie na długo uwięził.
----

Przyjrzałem się na odchodne jaką to książkę czyta moja towarzyszka. Później już tylko udałem się do łazienki. Po całym dniu warto jest się odświeżyć, aby nie narobić sobie obciachu. Po skończonej toalecie wysprzątałem wszystko, by nie wyjść na flejtucha. Nic nie pogarsza wizerunku jak brak schludności. Wyszedłem z pomieszczenia i powiedziałem.
- Twoja kolej. Mam nadzieję, że ciepła woda nadal jest.
Po czym usiadłem na swoim łóżku i mogłem się już odprężyć.

Dziewczyna czytała jakiś romans z tych "+18". Po chwili byłeś gotowy i teraz dziewczyna poszła się umyć. No i faktycznie, dość dużo czasu jej na tym zeszło. Po tym jak wróciła to usiadła na swoim łóżku.
- No to chyba wypadałoby pójść spać, chyba że chcesz o czymś pogadać? - spytała się dziewczyna i się rozsiadła wygodniej.

Chwilę pomyślałem nad tym co można byłoby zrobić z pozostałym czasem. Jednak do głowy nic mi nie przychodziło.
- Myślę, że jak się zdrzemniemy, to na jutro będzie więcej sił na próbę z odpowiedziami nad pytaniami, które się pojawiły.
Rozłożyłem się na swoim łóżku i staram się zasnąć.

- Oki dobranoc, ja jeszcze trochę poczytam - powiedziała dziewczyna.
Po niedługim czasie zasnąłeś. Spało Ci się wyjątkowo dobrze i nie miałeś żadnych koszmarów mimo okropnych wydarzeń z ostatniego dnia. Rano jak się obudziłeś to była godzina dziewiąta rano, za oknem było ciemno... Chmury, czasem błysk i grzmot. Widać wczorajszy upał musiał się odbić na dzisiejszej pogodzie jako burza. Dziewczyna jeszcze spała i zabawnie pogwizdywała przez sen.

Widocznie dziewczyna do późna czytała swoją książkę. Cóż - budzić jej nie zamierzam. Spędziłem czas na oglądaniu pięknej i ponurej scenerii. Dość słaba pogoda na trening do pokazów, ale pewnie się to da załatwić inaczej. Ale taka pogoda idealnie oddaje moją mroczną przeszłość. Choć może moja brzmi zbyt dosadnie. Siedzę i czekam na pobudkę towarzyszki. W końcu nie warto się oddalać.

Po pól godziny czasu dziewczyna się obudziła.
- Cześć, długo spałam? - spytała sie na początku, przeciągnęła się, ziewnęła i po tym usiadła na łóżku.
Spojrzała za okno.
- Rety, paskudna pogoda - powiedziała. - To może uda nam się jakoś dotrzeć na halę? Chcę tam swoje stworki poćwiczyć, ty w sumie chyba też będziesz chciał się przygotować do pokazu - znowu się przeciągnęła.

Uśmiechnąłem się do niej.
- Nie. Długo nie spałaś. Obudziłem się również niedawno. - spojrzałem ponownie na okno, gdy dziewczyna do mnie mówiła - Myślę, że damy radę. W końcu z cukru nie jesteśmy. Nic nam się nie stanie. Czyli co? Idziemy? Czy najpierw się posilimy?

- Najpierw śniadanie, tylko chwila... muszę się przebrać - powiedziała i pobiegła po tym do łazienki, po chwili jednak się wróciła, bo zapomniała ubrań...
Po kilku minutach jednak już doprowadziła się do porządku i mogliście iść. Za oknem padał deszcz i co chwila uderzały pioruny.. coraz bliżej... Ze stołówki natomiast dochodziły do was smakowite zapachy.
- Mmm chyba udała nam się dobra kucharka w pc - stwierdziła Monika.

Kuszony zapachem powoli przemierzam korytarza by dostać się do stołówki. Wydaje się być smacznie.
- Tak. Zapachy ładne, ale oby to nie był zwykły chwyt marketingowy. No wiesz, w supermarketach już przy wejściu czuć świeże pieczywo. A to zwykłe rozpryskane zapachy. - powiedziałem w lekkim żarcie, aby dzień wydawał się bardziej kolorowy.

Dziewczyna się zaśmiała.
- No tak, niestety uwielbiają oni robić ludzi w bambuko - westchnęła.
Niedługo byliście w stołówce... Ponoć wpadła tu Magda Gessler i zrobiła porządek w kuchni, więc teraz chyba wiesz dlaczego jedzenie tutaj takie dobre... Ludzie na ogół byli zadowoleni, więc nie masz się co obawiać chwytu marketingowego.

- I z tego powodu się cieszę. Skoro tak pachnie, to cóż za cuda kulinarne tam serwują.
Kieruję się cały czas do stołówki, a jak uda mi się tam dotrzeć to szukam dla siebie miejsca. Może być z tym problem, w końcu dużo ludzi spędza noc w takim miejscu. A takie zapachy na pewno sprowadzają okoliczną ludność. Jedak myślę pozytywnie.

Udało Ci się znaleźć wolny stolik. Dziewczyna także przy nim usiadła i wkrótce złożyła zamówienie. Wypuściła też swoje pokemony i im także coś zamówiła.
- Zapowiada się ciekawie, dobra kuchnia w pokecenter to rzadkość - mruknęła dziewczyna, czekając, aż przyniosą jej to co zamówiła.