Re: W poszukiwaniu przygody-gra Ellen

by **Ellen** Sob Mar 01, 2014 8:25 pm

Ledwo przekroczyłam bramę posiadłości, a już zaczęło się coś dziać. Nie wiedzieć skąd pojawiły się dwa pokemony. Pierwsze co przyszło mi na myśl to to, że może pilnują tego miejsca i chcą mnie zaatakować za wtargnięcie na teren posesji bez pozwolenia. Tacy dwaj uroczy strażnicy pasowaliby do tego miejsca. Jednak jak się po chwili okazało nie chciały one atakować tylko odstawić jakiś pokaz. No nie wiem, może tak tutaj zapraszano gości do środka...
Gdy wszystkie iskierki zniknęły, a oba pokemony rozsunęły się, ruszyłam w kierunku drzwi, zastanawiając się co jeszcze mnie tutaj spotka. Hm. Może mają tutaj lokaja? Bogacze często miewają służbę... Rozejrzałam się więc za jakimś dzwonkiem czy czymś podobnym, a jeśli takiego nie znalazłam to najzwyczajniej w świecie pukam do drzwi, oczekując, że może otworzy je jakiś starszy pan służący tej rodzinie. Takie rzeczy przynajmniej widziałam w telewizji...

by **Yuya** Nie Mar 02, 2014 9:46 am

Gdy je minęłaś pokemony podążyły za tobą, szepcząc coś do siebie i chichocząc. Miałaś wrażenie że wskazują na ciebie... lub może na twoją torbę? W każdym bądź razie nie zostałaś zaatakowana, lecz odeskortowana pod sam próg, gdzie obok dwuskrzydłowych, mahoniowych drzwi wisiał wielgachny dzwonek ozdobiony w podobizny hasających po łące Mincinno. Normalnie tak uroczo, że zęby zaczynały cię boleć.
Pociągnięta ozdoba wydała z siebie donośny dźwięk, a drzwi otwarły się przed tobą...
...ukazując ubranego we frak lokaja. Chyba jednak masz jakieś zdolności nadprzyrodzone! Mężczyzna wyglądał na podstarzałego dżentelmena, miał siwe włosy zaczesane do tyłu i okrągłe okulary na nosie, za którymi widziałaś jasnoniebieski, uważne oczy. Lokaj ukłonił się.
-Witam w Rajskim Puchu, rezydencji Hrabiny Mc Feegle. W czym mogę służyć, Madmoiselle?

by **Ellen** Nie Mar 02, 2014 12:10 pm

Zignorowałam zachowanie pokemonów i skupiłam się na drzwiach. Ech, kolejne urocze i słodziaśne rzeczy... Jednak to nic w porównaniu z nazwą, którą wypowiedział lokaj. Rajski Puch? Serio? Prawie parsknęłam śmiechem gdy to usłyszałam ale stwierdzając, że tak nie wypada, powstrzymałam się jakoś. Miejsce to zdawało się stawać coraz to dziwniejsze z każdą nowo poznaną tutaj rzeczą... Dobrze, że przynajmniej lokaj wyglądał normalnie. Przeraziłabym się chyba gdyby był ubrany w różowy frak...
Natychmiastowo odrzuciłam od siebie tą myśl, powracając na ziemię. Było trzeba mu coś w końcu odpowiedzieć. W sumie to równie dobrze mogłabym mu przekazać obróżkę i krótką informację na temat tego co stało się Skitty. Postanowiłam jednak, że spotkam się z tą całą Hrabiną Mc Feegle.
- Dzień dobry. Ja w sprawie ogłoszenia o zaginięciu Skitty. Jeśli to możliwe to chciałabym się spotkać z właścicielką owego pokemona.

by **Yuya** Pon Mar 03, 2014 1:45 pm

Mężczyzna wyglądał na zafrasowanego twoją wiadomością, skinął głową i odsunął się wpuszczając cię do środka.
-Oczywiście, oczywiście. Zapraszam, zaraz zaprowadzę Panienkę do Pani.
Plusle i Minun zostały na zewnątrz, znikając w krzakach, a ty przestąpiłaś próg niezwykłego domostwa. Jak można się było domyśleć wnętrze miało marmurowe podłogi pokryte puchatymi dywanami, ściany wykładane boazerią i przykryte haftowanymi w pokemony gobelinami i kryształowe żyrandole pod sufitem. Każda z tych rzeczy z osobna była warta więcej niż twój cały dom...
Zostałaś szybko poprowadzona korytarzem, aż w końcu stanęłaś przed drzwiami a lokaj na chwilę cię przeprosił, znikając za nimi. Gdy pojawił się po kilku chwilach otworzył przed tobą drzwi, a ledwie przestąpiłaś próg zostałaś pochwycona w ramiona pachnące jakimiś słodkimi perfumami.
-O rety rety, czy naprawdę znalazłaś moją śliczną Skiciuścię-miciusię?! Moje biedactwo zgubiło się jakiś czas temu, przeszukałam całą okolicę a ona jak kamień w wodę! Bałam się, że moje maleństwo zostało porwane! Ale, ty przyszłaś i wiesz, gdzie jest mój skarbeczek!
Gdy kobieta cię puściła w końcu mogłaś wziąć wdech i ją obejrzeć - była niska i przysadzista, ubrana w różowy falbaniasty płaszczyk. Kojarzyła się z jakąś bogatą ciotką...

by **Ellen** Sro Mar 05, 2014 6:20 pm

W milczeniu podążałam za mężczyzną, przyglądając się wnętrzu rezydencji. Pff, tylko więcej kiczowatych rzeczy... Dlaczego bogacze zazwyczaj mają takie dziwaczne gusta?
Gdy w końcu zatrzymaliśmy się przed którymiś z drzwi, zaczekałam aż będę mogła wejść. Lokaj wrócił po niedługiej chwili i otworzył je przede mną. Wtedy też dotarł do mnie jakiś słodkawy zapach. Zaraz potem stwierdziłam, że to najprawdopodobniej perfumy właścicielki Skitty, a ona sama rzuciła się na mnie... Czułam się jak jakiś Zangoose pochwycony przez Sevipera. Miałam ochotę się jej wyrwać ale nim uczyniłam coś w tym kierunku to sama zdążyła mnie puścić.
Po spojrzeniu na nią mogłam powiedzieć, że wyglądała i zachowywała się bardzo podobnie do tego co zdążyłam sobie wcześniej wyobrazić na jej temat.
- Um, witam panią. To prawda, że znalazłam Skitty. Nawet próbowałam ją tutaj zabrać ale chodzi o to, że... ona nie chce wrócić.
Po tych słowach wygrzebałam obróżkę kotki z torby i podałam ją kobiecie. No to teraz chyba pozostaje mi tylko czekać jak na to zareaguje...

by **Yuya** Czw Mar 06, 2014 6:14 pm

Kobieta słuchając cię kiwała głową jak opętana, jednak coraz wolniej i słabiej. Gdy zamilkłaś chwilę wpatrywała się zaskoczona, a potem nagle zrobiła się czerwona na twarzy.
-A skąd możesz to wiedzieć?! Moja maleńka Pusia miała tutaj jak w niebie, nie brakowało jej niczego! Jest dla mnie jak dziecko! Musi czuć się taka zagubiona i samotna, penie strasznie się boi...
Kobieta nagle wyciągnęła haftowaną chustkę i zaczęła w nią głośno szlochać, smarkając przy tym jakby grała na puzonie. Chwilę tak wprawiała cię w zakłopotanie, a potem nagle przerwała w ciągu ułamka sekundy.
-A skąd to wiesz? Widziałaś ją?
Mc Feegle zmrużyła zaczerwienione oczy, wpatrując się w ciebie podejrzliwie.

by **Ellen** Sob Mar 08, 2014 10:38 am

Takiej reakcji ze strony właścicielki właśnie się obawiałam... Przeczekałam chwilę aż się uspokoi i spróbowałam jej co nieco wytłumaczyć ale czy moje starania są w ogóle czegoś warte?
- Tak jak zdążyłam wspomnieć, odnalazłam pańską Skitty. Nie wyglądała na zagubioną, samotną czy też przerażoną. Wydawała się... szczęśliwa. Przebywa teraz w dość nietypowym miejscu, całkiem odmienny od tego i ma tam sporo przyjaciół. Próbowałam ją przekonać aby przyszła tu ze mną ale nic nie działało. Ona już zapewne wybrała... Mam tylko jej obróżkę i zależy tylko od pani czy mi uwierzy na słowo. Nie chcę być nie miła ale pański argument, iż kotka miała tutaj wszystko jest dość słaby. Czegoś jednak musiało jej brakować, że postanowiła zacząć nowe życie. Rozumiem, iż pani za nią tęskni ale może postara się ją trochę zrozumieć i uszanować jej wybór? Jeśli to tej kobiecie nie wystarczy to po prostu stąd odejdę...
Czekając na odpowiedź, zaczęłam szukać wzrokiem jakiegoś okna żeby zorientować się co z pogodą, która od rana nie zapowiadała się zbyt przyjemnie.

by **Yuya** Pon Mar 10, 2014 3:08 pm

Kobieta wzięła podejrzliwie obróżkę w ręce i chwilę nią obracała, a ty widziałaś jaj jej oczy znów wypełniają się łzami.
-Moooja Pusiaaaaa!!!
Kobieta opadła na kanapę, znowu szlochając. Zaniepokojony kamerdyner zerknął przez drzwi i podszedł do swojej pani by ją uspokoić i nikt już nie zwracał na ciebie uwagi...
Spokojnie oddaliłaś się w stronę wyjścia, ale tuż przy drzwiach nagle dogoniła cię Pani Mc Feegle.
-Stój dziecko, poczekaj! Przepraszam, że na ciebie naskoczyłam - chlip - poczekaj jeszcze, chciałabym z tobą porozmawiać...
Zostałaś poprowadzona korytarzem z powrotem do pokoju, gdzie kobieta pociągnęła cię na kanapę.
-Pusia zniknęła tak niespodziewanie... Jednego dnia była a drugiego już nie. Wciąż nie rozumiem, dlaczego. Powiedz mi, czy jest bezpieczna i czy odeszła z własnej woli?
Kobieta podniosła na ciebie smutne oczy. Zanim zdążyłaś udzielić odpowiedzi poczułaś jednak, że coś szamocze się w twojej torbie.
-Panienko? - Spytał ostrożnie lokaj.

by **Ellen** Pon Mar 10, 2014 3:43 pm

Eh, nawet nie było mi dane spokojnie odejść z tego miejsca... Nie miałam już zbyt wiele do powiedzenia pani Mc Feegle więc gdy chciała ze mną jeszcze porozmawiać, podążałam za nią w ciszy do kolejnego pokoju, rozmyślając czy aby nie wybrać się znowu do kanałów po tego kota. Liczyłam jednak na to, że może Skitty zrozumie uczucia swojej właścicielki i sama zdecyduje tutaj przyjść. Nie żeby wrócić na stałe ale no nie wiem, żeby chociaż ją odwiedzić? Kotka niby uciekła nagle. Był może jakiś tego powód? Może wiedziała jak pani Mc Feegle zareaguje i mimo wszystko było jej trudno odejść?
To tylko moje gdybania... Zapewne nigdy nie dowiem się o co tak naprawdę chodziło.
Gdy spojrzałam ponownie na kobietę ta już wyczekiwała ode mnie odpowiedzi. To musiało jednak chwilę zaczekać. Moja torba znów dawała o sobie znać!
- Ach, przepraszam na chwilkę! Przy tych słowach pośpiesznie otworzyłam swoją torbę, ciesząc się, że tym razem nie emanuje z niej jakiś podejrzany zapach.

by **Yuya** Sro Mar 12, 2014 4:17 pm

Kobieta widząc twoje nagłe zainteresowanie czymś innym niż ona podążyła za twoim wzrokiem. Ty tymczasem otworzyłaś odmęty, gdzie trzymałaś swój sprzęt... i nagle coś walnęło cię w głowę, aż ci się mroczki przed oczami pokazały! Odskoczyłaś gwałtownie i przez łzy widziałaś, jak z twojej torby wyłazi cała plejada pokemonów!
W poszukiwaniu przygody-gra Ellen - Page 8 650

W poszukiwaniu przygody-gra Ellen - Page 8 650

W poszukiwaniu przygody-gra Ellen - Page 8 669

W poszukiwaniu przygody-gra Ellen - Page 8 443

Wiewiórkopodobny pokemon wyłonił się jako pierwszy i to z jego głową się zderzyłaś. Teraz widząc wokół siebie salony i nowe osoby rozglądał się ciekawie, dotykając wszystko co tylko zdołał. Niebieski smok grzecznie siedział na kanapie, a małe stworzonko rozglądało się badawczo, patrząc najwięcej na ciebie i Mc Feegle. Ta widząc pojawiające się stworki przestała płakać, a jej twarz rozjaśnił szeroki uśmiech.
-Toż-to nowe pokemony się wykluły! Cóż za radość! Albercie, przynieś karmy dla naszych gości! A puci puci, jakie śliczne maluchy!
Podeszła do najodważniejszego z bandy i zaczęła go miziać pod brodą, z czego ten wydawał się bardzo zadowolony.

by **Ellen** Pią Mar 14, 2014 3:21 pm

Po zderzeniu chwilę rozmasowywałam obolałe miejsce po czym miałam zamiar rzucić się za pokemonami aby od razu czegoś nie narozrabiały. Nawet nie chciałabym widzieć rachunku za szkody gdyby coś rozwaliły. Tyle, że właścicielka nie wyglądała na osobę która kazałaby mi płacić. Tak przynajmniej mi się wydaało... Jednak gdy tylko się podniosłam, uznałam swoją interwencję za zbędną. Tylko jeden z nowych pokemonów wszędzie się kręcił ale zajęła się nim kobieta, a reszta siedziała spokojnie. No i nawet pani Mc Feegle przestała płakać i chciała je nakarmić.
Z lekkim zakłopotaniem całą sytuacją, usiadłam na kanapie obok smoka, pogłaskałam go i wyciągnęłam z torby PokeDex by zeskanować go jak i pozostałą dwójkę.

by **Yuya** Pią Mar 14, 2014 9:22 pm

Smok wystawił się do miziania, jego skóra była szorstka i niezbyt przyjemna w dotyku, choć sam pokemon wydawał się zadowolony z pieszczoty. Gdy wniesiono jedzenie wszystkie 3 pokemony rzuciły się do misek, przy czym najmniejszy z nich bez przerwy podbierał chrupki dwóm pozostałym, nie ruszając tych ze swojej miski. Mc Feegle chodziła wokół nich oczarowana.
-Ooooch, śliczne są! A ten malutki? Jakie to urocze! Jeszcze nie widziałam takiego pokemona, skąd go wzięłaś?

PokeDex napisał:
Chespin samiec
Lv: 20
Ataki: Tackle, Growl, Vine Whip, Rollout, Bite, Leech Seed, Pin Missile
Zdolność: Overgrow
Charakter: Głośny i pełen energii, lubi gdy wokół coś się dzieje. Wprost uwielbia zgrywać bohatera, z tego powodu chce wciąż pomagać innym. Stara się by inni się nim interesowali, wprost nienawidzi konkurencji.

Chespin, pokemon kolczasty orzech. Kolce na jego głowie są z natury miękkie, ale gdy je utwardzi może nimi przebić skałę. Gruba warstwa drewna na głowie i plecach jest w stanie uchronić go od uderzenia ciężarówki.

Flabebe samica
Lv: 5
Ataki: Tackle, Vine Whip
Zdolność: Flower Veil
Charakter: Małe i dość złośliwe, lubi robić innym psikusy w stylu podbierania rzeczy, ruszania przedmiotami czy wyskakiwania znikąd. Tak naprawdę ma dobre serce, po prostu lubi psocić.

Flabebe, pokemon pojedynczy kwiat. Jest w stanie kontrolować ukrytą moc kwiatów. Ulubiony kwiat do którego jest przyczepiony to prawdopodobnie cześć ciała.

Gible samiec
Lv: 5
Ataki: Tackle, Sand-attack
Zdolność: Sand Veil
Charakter: Błyskotliwy, obdarzony dużym poczuciem humoru, z łatwością poznaje nowe pokemony. Lubi rywalizację, jednak zdarza mu się zlekceważyć przeciwnika i przez to przegrać. Jego największą słabością jest lęk przed ciemnością - po zachodzie słońca nie wystawia nosa z kryjówki, choćby się waliło i paliło.

Gible, pokemon lądowy rekin. Jego gniazdem jest wykopana poziomo nora. Każdy kto podejdzie zbyt blisko zostaje zaatakowany i pogryziony.

by **Ellen** Sob Mar 15, 2014 10:27 am

Wszystkie pokemony wydawały się być strasznie głodne ale i też zadowolone. Cieszyło mnie to, wydawały się pełne energii i pani Mc Feegle przestała jak na razie wypytywać o kotkę, kręcąc się wokół moich nowych podopiecznych.
- Ten maluch? Na żywo widzę go pierwszy raz. Jej jajko dostałam już jakiś czas temu w swego typu loterii... Bierze pani udział w takich wydarzeniach?
Nadal siedząc na kanapie, przyglądałam się poczynaniom stworków i właścicielki tego domu. Żeby mi ich tylko zbytnio nie rozpieściła...
Mimo aktualnej miłej atmosfery miałam zamiar niedługo opuścić rezydencję i wrócić do miasta. W końcu Annika mogła już skończyć swoje zakupy i trochę się nudzić. Dlatego też gdy cała trójka skończy jeść, posiedzę tu jeszcze chwilkę po czym opuszczę to miejsce.

by **Yuya** Nie Mar 16, 2014 10:22 am

Kobieta długą chwilę obserwowała stworki z szerokim uśmiechem.
-Loterie? Cóż, ze względu na poją pozycję dużo częściej urządzam je niż biorę udział....
Gdy pokemony skończyły jeść Gible grzecznie skinął głową i zerknął na towarzyszy. Flabebe uniosła się łagodnie i wylądowała na żyrandolu, zaś Chespin łypnął nieco wrogo na rekina. W tym spojrzeniu widać było wyzwanie! Pewnie rozpętałaby się draka, gdyby Mc Feegle nie złapał obu stworków w ramiona i mocno nie przytuliła.
-Oooh, cudne są! W sumie jak wszystkie pokemony... Dbaj o nie dziecko, tak by niczego im nie brakowało i nie miało powodu od ciebie odejść...
Kobieta westchnęła i znów posmutniała. Usiadła spokojnie na kanapie, w rękach obracając obróżkę.

by Sponsored content