Po wojnie światów nastał budyń, czyli podróż GhostRiderki

- Chodzi o.. - Po czym od razu się cofną - O... Seks miedzy nami - Odparł po czym zatkał sobie uszy by nie słyszeć twoich wrzasków... Cóż... To mialo sens... Ty zaczerwieniłaś sie bardziej... Myśląc o tym napawał cie gniew... Tak boska Istota.. Ma... ma... NIE! to były twoje reakcje mięśni chłopak zaczął się powoli wycofywać... Przynajmniej miał honor i wiedział żę ci sie nie spodoba

Nie no tp było już przegięcie.
- Kto do kur* * * nędzy wpadł na tak popier** * przepowiednię?! - wrzeszczałam dobre kilkanaście minut, aż nie miałam już sił.
Jeszcze ingerować tak bardzo w mój związek... Nie do pomyślenia.

Chłopak podszedł i objął cię, po czym pocałował - Spoko, jak nie chcesz to spoko... Mi sie nie spieszy... Zwłaszcza ze gdy alpha kazał mi.. Wiesz sprawdzić ciebie dowiedziałem się ze... No wiesz - Odparł ale przytulał cie dalej... Czułaś serce i jakoś sie uspokoiłaś... Po czym zrozumiałaś że powiedział o tym o czym każdan nastolatka się wstydzi gadać...

Kiwnęłam głową i się przytuliłam do Edwarda.
- No rozumiem - westchnęłam.
Cmoknęłam go w policzek i się lekko uśmiechnęłam. Rozejrzałam się tutaj i podeszłam do panelu.
- Dobra, mam na dzisiaj dość piramid - stwierdziłam i ruszyłam z chłopakiem w kierunku wyjścia.

- Ja też... Bo jeszcze się okaże ze masz urodzić potomka hehe - Odparł po czym wyszliście... Tam stała policja - Włamanie, splądrowanie oraz jeszcze znajdziemy paragraf! Jesteście Aresztowani! - Odparł koleś celując wyrzutnią Ball'ów... - Ehh Ja to załatwie... Edward Wayne... Syn tego Wayna... Więc może... - Odparł po czym widziałaś jak policja nagle wsiada i odjeźdza... - Taaa pogrożenie nazwiskiem zawsze działa...

Szczęka mi opadła.
- No nieźle - powiedziałam.
Po chwili ruszyłam z chłopakiem do pokoju w hotelu.
- A ogólnie może opowiesz mi coś o swojej rodzinie? - spytałam się go.
Usiadłam przy nim na łóżku i się do niego przytuliłam.
- Odnośnie przepowiedni... Teraz nawet jakby miało kiedyś do czegoś dojść to bym się czuła jakby to było tylko dla mocy - westchnęłam.

Objął cie - Może, ale jeśli bardzo tego chcesz to się zgodzę... Wiem że chcesz mieć moce tylko wówczas będziesz jak ten którego mój ojciec ściga od paru lat... Od czasu gdy cóż... Zmienił się... I wiem że będziesz... - Po czym wstał - Nieśmiertelna... i za pare lat... Stracę ciebie bo będę stary... Niedołężny ale jeśli... Jeśli ich tak bardzo chcesz je odzyskać... To spoko... I tak wiem ze początkowo chciałaś mnie wykorzystać...

Spojrzałam na chłopaka i go ie puściłam.
- Ale teraz nie chcę cię wykorzystywać... Już zmieniłam podejście co do ciebie i jak chcesz to możesz w obecnej chwili sprawdzić moje myśli - powiedziałam pewna siebie. - Poza tym... Jestem Wybierającą Opiekunów, mam prawo dać komuś nieśmiertelność - uśmiechnęłam się lekko.
Wtuliłam się w Edwarda. Ja go naprawdę kochałam i nie chcę go wykorzystywać, absolutnie nie...

- Taa? Obiecałem ci nie czytać w myślach poza tym ne chce być nieśmiertelny... Nie po to sie w tobie zakochałem by żyć wieczeni - odparł po czym się odwrócił - Kocham cię taką jaką jesteś i.. - Po czym jego zegarek piszczy... ten się wyrwał a na nim pojawił się jakiś facet - Tak ...Ojcze? - odrzekł - Musisz mi pomóc... Znalazłem tego faceta i jego dziewczynę... Sa groźni... niedale... - Po czym się urwało...

- Mówiłeś, że bedziesz jak tego sytuacja wymaga, w obecnej chwili jest taka sytuacja.. - powiedziałam do chłopaka.
Jak jego urządzenie zapiszczało to się zdziwiłam, a jak pojawił się tamten facet i na dodatek chłopak nazwał go ojcem to mi szczęka opadła.
- Ymm... dzień dobry? - palnęłam.

- Przecież on nie wychodził z cienia... I zabijał podjudzaczy... Po cholere go chcesz! - odparł - Synu... Zrozum on... Zaatakował twoją matkę - Dodał po czym chłopak popatrzył pustym wzrokiem... - Będę za godzinę - Odparł otwierając drzwi.. Ty nie wiedziałaś o co biega.. - Nie tarez Christine... Sprawa... Osobista - odparł po czym szedł korytarzem

Westchnęłam i kiwnęłam tylko głową. Jak chłopak wyszedł to się rozjerzałam po pokoju... Coś poważnego, a ja nic nie jestem wstanie zrobić. Zdążyłam się przyzwyczaić. Zaczęłam trenować swoją moc by w razie potrzeby móc mimo wszystko coś z siebie wykrzesać bez wykorzystywania chłopaka... Miał prawo mi nie ufać i się mu nie dziwiłam.

Po chwili chłopak wziął cię przez rami i poszedł z toba - Idzesz ze mną... Dziewczyna tego potwora jest taka jak ty... - Odparł po czym zobaczyłas ze pojawił się na niebie wielki statek piracki. Wskoczył tam i posadził cię gdzieś na fotelu - Cel... Gotham... - Po czym pojazd "popłynął' w powietrzu... - Pytaj o co chcesz... tylko szybko

Jak to taka jak ja? Rozejrzałam się po tym statku.. Wow...
- Tak, o co chodzi z tym "potworem" i pod jakimi względami tamta dziewczyna jest taka jak ja? - spytałam się go.
Bo raczej moja dusza się nie rozdzieliła na dwoje, czyż nie? Po chwili wstałam i podeszłam do chłopaka. Dosć mnie ta cała sprawa zaniepokoiła...

- Nie wiem... Ale jest śmiertelna.. Tak jakby nie miała mocy... A co do niego... Zwą go Asasynem... Poza tym... On był... Był dobry pomagał takim jak ja ale teraz zginie.. - Odparł a ty rozglądałas sie... Za szybą były klucze... Same czerwone

Dużo tych kluczy. Spojrzałam na nie.
- Pokaźna kolekcja - stwierdziłam.
Objęłam chłopaka jeśli mu to nie przeszkadzało.
- Postaram ci się jak najbardziej pomoc, trenowałam szermierkę 150 lat - uśmiechnęłam się.

- To nic nie da... Jeśli to co mówia o nim jest prawdziwe... Ma waszą broń - Odparł... Byl inny, jak by nic poza tym się dla niego nie liczyło... Zimny... Surowy... Zaskoczyło cię to, że taki miły chłopak może być ta wredny... Wówczas spostrzegłaś miasto... Wyglądało jak wylęgarnia morderców... - Cóż... Witamy w Gotham...

Bardzo mnie zastanawia zachowanie Edwarda...
- Mhm rozumiem... - powiedziałam. - Czyli mamy przekichane - mruknęłam.
Po chwili go puściłam widząc, że na razie jest w swoim małym światku...

Odwrócił się na fotelu - To nie tak ze cie ignoruje... Tylko to ważniejsze niż ty w chwili obecnej. Jeśli on zaczął atakować niewinnych trzeba go.. - Zaczął po czym przekręcił kluczyk i zmienił się - Zatrzymać i to teraz - Dodał po czym spojrzał na miasto... W oddali widziałaś jak helipoktery lecą w jakieś miejsce...

Po chwili i ja użyłam swojego klucza.
- Idę z tobą. Też nie chcę by ktoś na tym ucierpiał - powiedziałam stanowczo.
Jak byl czas to zsunęłam się z chłopakiem na dół i czas użyć znowu mojego kordelasa. Ogólnie uwielbiam pirackie szable.

Zeskoczyliście i ujrzałaś go... Ubrany w dziwny stój... Jego miecze są z twojego świata... Dodatkowo wiedział jak ich używac... Był szybki i zwinny - Tylko tyle umiecie?! - Wrzasnął chłopak nie atakował jeszcze nie wiedział czy ma czy nie... Policja, albo służby mieli znak krzyża...

Rozejrzałam się wokoło. Stanęłam obok chłopaka.
- Dziwne mają znaki, przecież żadne służby nigdy nie były naznaczane krzyżami, chyba że to nie to co myślimy - powiedziałam.
Postanowiłam się zbliżyć do tego mężczyzny.
- Skąd ty masz broń z świata, w którym kiedyś żyłam? - spytałam się go i byłam wyprostowana.
Jakby co byłam gotowa do zablokowania ciosów.

schował ostrze i podszedł do ciebie... Wówczas wyczułaś zagrożenie... W sekundę przed twoimi oczami było ukryte ostrze - Kolejna... Opiekunka... Nie twój interes... Nie masz żadnej mocy - odpowiedział odpychając sie.. Chłopak do niego strzelił prosto w twarz... kaptur sparł... Miał przestrzeloną głowe i widziałas jak się goi - Zły wybór... I nie wtrącaj się... Twój ojciec ich sponsoruje... - Odparł a tobie coś rzucił - Dzieciaki... - Sam zniknął w cieniu

- Nic ci nie jest? - odparł wróciliście do poprzedniej formy... Coś co rzucił to jakas kostka...

- Jak to kolejna opiekunka? - zdziwiłam się.
Chyba coś się pokręciło. Podrapałam się po głowie. Po chwili obejrzałam tą kostkę.
- Cóż wygląda na to, że mam siostrę tak jakby - powiedziałam.
Spojrzałam na chłopaka.
- Wracamy może już? - spytałam.

- Ty jedź sama... Spotkamy się za jakiś czas... - Po czym rzucił w ciebie jakimś takim dyskiem jak talerz a sama pojawiłaś się w... No nie... Na środku ruin majów... Twoja złość na chłopaka sięga zenitu. Nie dość ze mało mówi to jeszcze porzuca na środku niezamieszkałego od setek lat Miasta! Cóż... Przynajmniej masz spokój i szansę na odzyskanie mocy